|
Gose ta pobre
Olaetxe
Eguna. Trixtea.
Zuriz jantzita, eguna,
Anboto'ko lamiņa zuri
otz eta busti.
Ta kalean eskeko
amatxo bat. Umetxoa
ondoan, oiņutsik.
Apala ta flako.
Umetxoa gose.
Ta ama trixte.
Gaztea, naroa, goxoa,
illun jantzia.
Eguzkiaren antzo ille
ori ta luze. Eder.
Ta umetxoa, ume apala,
ori ta luze,
baita ere trixte.
Gose.
Jaun andi itun,
denaren jabe,
arro. Ta bere atean:
—Jainkoarren.
—OGIA? Lana.
Ta itxi da atea.
Ta goibel ama.
Ta umea trixte.
Ta biak gose.
................
Etxola beko bakardadean.
Biak, ama ta umea.
—Gose, ama.
—Lo egin seme.
Jauna
ona da. — Ta negar
begi-zulo erruki aiek.
Ta umeak lo.
Lo ta gose.
Zeruko lore.
Ta amak ere lo.
Ogiaren amets
gose, ta gose.
Lo, ta gero...
Il...
Biak etxolako balcardade
illunean, gorputz,
biak lo.
Biak otz.
....................
Ta gau aretan aberatsak
ogi biguņa jan zuen.
Ta gau aretan,
aberatsaren txakurrak
okela,
etxe epelaren
kabian.
|
