Urrezko aria

A.C. Benson

euskaratzailea: Beiztegi'tar Ion

I. Asmoa

 Ager ba'dot be neuretasuna,

     Azpitik narras, sube lanean,

     Sortu nai neukez au idaztean,

 Barre ta negar ta arretasuna;

 Nabai daikedan ederran guna

     Irudi sakon ta bakanean,

     Argi bereziz dakustanean

 Gauza tikien aunditasuna.

 Aztunkeri ta kezka-bildurrak

     Ez dodaz aintzat izango emen,

 Oldozpen txairo, Gogo ikurrak

     Begi-belarriz oartuz lenen

 Gizadientzat emoi samurrak,

     Emoile bakar Urtzi'n maitamen.

II. Iturbegia

 Zazpi-Iturbegi'n nago alaitsu,

     Zazpi lats onein marmaraz loti,

     Zozo ase bat ereskoi goiti,

 Arrats itzala luzatzen altsu.

 Olerki muina dabil oartsu,

     Sort barri tantan Orrila argiti,

     Alkartzen doaz, aunditzen beti,

 Latsa, erreka, beean ibaitsu

 Gaur bitxi, Biar? Zikin, neketsu

     Ibar, baserri ta urietati

 Zear tanto au berau igitsu.

     Erdi arminez, erdi amesti

 Dinotsat: «Agur dagidaz sutsu

     Maita dodazan zelai ta arezti».

III. Tantak

 Ura, edurra ta inoiz lurruna,

     Zein maila tantak Urtzi'n asmoan?

     Neu be, Zer? Ok lez ortze-itsasoan,

 Nabai al arren izakizuna.

 Nabil... Ete-naiz gero alduna

     Errezan bila bizitz aroan,

     Ala narabil Bultzak altzoan?

 Nork dagi ba inoiz berak nai dauna?

 Ikasle gara, ez irakasle.

     Gadizan lasai, iasankor ta alai,

 Pozbage pozik, maita edazle,

     Urkoarentzat bigunez anai,

 Ta uste onez zain, ume onesle,

     Sortu ginduzan Biotzaren gai.

IV. Lats Gorria

 Muino orlegien altzoan dago

     Sakosta baten polpol osina,

     Ugats epelak mingots burdina,

 Ertzeko bitsak ugarra margo

 Sort-ala urdina, gorri beerago,

     Amuskotuten latsan oztina,

     Ur-bedar ordez bizar likina;

 Danau bilesten lizar ta pago.

 Udan geltsua; ez neguz aina

     Bilutsik, nabar, itzal ta ituna;

 Lurrun gorrizkaz otzak ur-gaina.

     Berton, antzinan, asmo aztuna

 On-artu neuan, latza da baina

     Gaur be neretzat bizi laguna.

V. Baserri ustua

 Len ikusi dot beerago maldan

     Tsauno bat galtzer, ala be ederra,

     Utsik, sagu ta masmen bazterra,

 Orekan estu eguzki galdan.

 Orain, ostera —gizona baldan—,

     Basetse isil au, bizitza alperra,

     Soloen ordez biran dau lerra,

 Galdetu, zertan, utsik ez al dan?

 Tsaunoan zenbat ugazpen, eztai,

     Iaunartze aundi, iaikun ta ileta,

 Aldi bateko erkamen ernai.

     Basetseak be, oroiz beteta,

 Izpeka dinost, Ez daula izan nai

     Aro barrien opariketa.