Gentza apurtua
Aurraitz
Egun sorbarriaren goizalde zuria!
Iņok ikutubako goiz-laztan garbia!
Olantxik entzun gura neuke, egun osoan,
urratzeke, ixilaren eresi eztia.
Olerkien eraille, egunak berein zauri,
ixil-barruko izketa lorrintzen ugari.
Mundukeri-burpillak, gogamen onenak,
zapaltzen dauz, ankerki, uko gogoari.
Euzkiak, baiņa, ba-dau pozezko disdira.
Igetargiak be bai, eresi minbera.
Izarratuak, barriz, goi-mintzo gardena
Ots gaikoiak baiņa ilten, egunen pozkida.
Zauri-gordin dot, illun, didarka biotza.
Apurtuta dakust, ba, bizitzako gentza
Gorputzak narraz eta biotzak uts-utsik.
Au jasan ezindako olerki eriotza!
Eta ba-doa gure gizostea, goibel,
gogaibako zidorrez, itsumustu, tentel,
jadetsieziņetan buru-berotuta,
makalak zapalduez, ase nairik sabel.
