inprimatu
Agur, nere Donosti!
Izenburua:
Agur, nere Donosti!
Sinadura:
Juan Ignazio Goikoetxea Gaztelu
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Goikoetxea, Juan Inazio

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1965
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1965 I-II Ikurrin
Orrialdea:
24-26

Agur, nere Donosti!

 

Gaztelu

 

 Agur, nere Donosti,

 igan bizi naun ain pozki!

 Kanpoan ogei ta lau urte igarota

 igan diņat aingura bota,

 igan, bai, ain pozki,

 nere Donosti!

 

 Ba da norbait —biozgabea!—

 igandik urrun nai nauna igorri,

 baņan amor banegio

 egitan niņuken zentzugabea.

 Ark olako ario?

 Eztin balio.

 Adio...

 emak eskuari olio,

 aurten ezpaita kario...

 

 Munduan ba ditun, bearbada,

 i baņo uri berriago

 berriago ta aundiago,

 baņan i munduan aiz bakarra.

 Ire Parte-Zarra

 ire Ondarra

 inguru ta barrena,

 denetan bitxi ta ederrena.

 Gipuzko ta Euskalerri

 guziaren lorategi.

 

 Ba zekiņat, bai, ba zekiņat

 kezka ta kexu aizena,

 Papeleri ajolakabe oiek

 ire Urumea,

 len garbi ta arrai-unea,

 orain ur-ustel ta likits

 biur ditena.

 Ire izena

 aotan parregarri

 ditena jarri.

 Lotsa ta laido eurentzat!

 Emen naiago diņat

 ire lotsakizuna ez aitatzea...

 

 Orain Bilintx

 piztuko balitz

 zer-nola kantatuko liken!

 Berak leen

 i sugarretan ikusi induna

 orain agon bezela ikusko baindu,

 zer bertso samur ta gartsu

 egingo lizkiken!

 Aren sena

 biozgiro men-mena

 nai niken

 ire edertasun berdingabea kantatzearren.

 

 Ire zenbait semei esker

 ezten euskal-izena lotsagarri sentitzen.

 Oien izenak emen

 ez noakin aitatzera,

 baņa nork bere arabera

 ba zekiten

 noraņo maite auten.

 Senti

 jardun

 ta ixildu:

 ori dun

 oien bizitze-legea.

 

 Obe diņat nikexi

 berorixe egitea.

 

 Agur, nere Donosti,

 igan bizi naun ain pozki!

 

 


inprimatu