Jainkoa iturria

Zugazaga'tar Lorentzo

 Arrasti eder ontan

 zer ete daukat nik?

 Neure burua bai nago

 ezautu eziñik.

 Izate ezbardiña da

 Jainkoa izan dala

 orain daukadana,

 aldatu daustana.

 Begiak beitu arren

 ez dabe ikusten,

 barneko ikuskaiak

 dauzala itsutzen.

 Jaunan arrigarriak

 or dira agertuten,

 euron edertasunak

 dabez erakarten.

 Zur ta adi-adi dagoz

 nire belarriak,

 baiña ez dabez entzun

 ludiko ots larriak.

 Itz ixil ta bigunak

 barrenduten iakez,

 oiek argi esaten

 Jauna lakorik ez.

 Bere itz eztitsuak

 orratz meak legez,

 sartuten dira eta

 bazanezkorik bez.

 Jaunaren itz beroak

 indar aundia dau,

 Berak bete daulako

 esan baiño lenau.

 Orregaitik gaur niri

 bultzatuten dauste

 Berak egindakoa

 egiztatu arte.

 Ez da gauza erreza

 ori betetzea,

 aurrean dogulako

 beti gurutzea.

 Baiña orregaitik, ez

 naz arrituten lar,

 Jainkoa dodalako

 itxaropen, indar.

 Bere itzal aundian

 menpeko nazanez,

 Berak, nik ezin ba'dot

 eingo nire aldez.

 Egizu, arren, Jesus

 bizitza guztian,

 ludiko gauzen otsak

 gortu ez nagian.

 Zugandik urten daben

 mintzo bereziak,

 biurtu daitezela

 egite biziak.

 Nire almen guztiak

 Zuregana doaz,

 euren geioren miña

 asetu asmoaz.

 Lurreko gauz guztiak

 dastatu ta laster,

 ondo ulertuten dot

 ez dirala ezer.

 Gorago jo bear dot

 izate guztiaz,

 beteko nazalako

 Jainko-iturriaz.

 Arrenka naiatortzu

 Aita biotz-bigun,

 Zure ogasun bidez

 dagidan osasun.

 Zakidaz, Jaun zerutar,

 beti emoillea,

 Aitaren antzezkian

 biur daiten semea.