Bideari emana
Muniategi'tar Sabin
Egun, bideari emana, goiz gora,
aizen dabil orri, ego artean
urretxindor ikaraz, argibera
eguzkiaren epeltasun barean.
Goituz-goituz dator bizia...; dana
sor-berri, —lur ta itxaso zabalez—
zerumin-dardaraz, dana, ametsez...
aize bigun-legunari emana.
Ta, alako ego, zerbaiten poza
esku-artean, gogoz, min-miņetan
ederbera, biotzean nabaitzen da,
indar-zerutar Iaungoikoz betea.
Bizitzaren ikutukera garbia,
egalak goi, zerutuz datorrena...
ai!, sutuz gorputz-arima guztia,
poz eder onek zer ote darama!
