Uztapide txapeldun

Enbeita'tar Balendin

 Nik Uztapide ezautu neban

 bertso kantari beñola,

 bertsolari lez onena zala

 erri guztiak diñola.

 Aundia dogu, baña apala,

 ez da arrotuko iñola.

 Uztapide da Euskal-erriko

 txapeldun urretxiñola.

 Bertsolariak zartuagaitik

 jakitun antzo eztena.

 Gure Uztapidek danentzat dauka

 sentzundun erantzupena.

 Orretan beti agertu yaku

 Euskaldun eta gizona.

 Ori dalata erriak diño

 Au da gure txapelduna.

 Jakituriak ez dau egiten

 bertsoetarako grazi.

 Orretarako jaio ez bada

 alperrik egin garrazi.

 Manuel jaunak eskola asko

 etzuan eingo ikasi,

 au ta guzti be ernen daukagu

 Euskal-erriko nagosi.

 Ikusten dira filosofoak

 gizon argi ta altsuak,

 tenika eta rima kontuan

 bertso zale jakintsuak.

 Baña gatza ta piperra palta

 ez dira orren gosuak.

 Erriak askoz naiago ditu

 Uztapideren bertsuak.

 Bertsoetako bear ditugu

 berezkoa eta biotza,

 onek ez ditun bertsolariak

 alperriko dau jakintza.

 Gure Uztapide berezkoz eta

 biotzez da aberatza.

 Jakitun askok artuko leuke

 onen piper eta gatza.

 Donostiako Astorian zan

 argi ta garbi ikusi.

 Danen gañetik, kostata baña,

 zelan zendun irabazi.

 Batzuk zalantzan ibilli arren

 zu zara danen nagusi.

 Euskal-erriko bertso txapela

 ondo zenduan merezi.

 Omen jai asko merezi ditu

 Uztapidieren txapelak.

 Frutu ederrik asko emon dau

 gaur arte bere arbolak.

 Ikasbidetzat artu daiguzan

 bere bertsozko eskolak.

 Bera da gure arbola eta

 gu gara bere orbelak.