inprimatu
Au bizimodua...!
Izenburua:
Au bizimodua...!
Sinadura:
Inozenzio Olea
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Olea, Inozentzio

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1964
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1964 I-II Etorkia
Orrialdea:
76-78

Au bizimodua...!

 

Inozenzio Olea

 

 Bertso berri batzuek

 nai nituzke jarri

 gaurko bizikeraren

 ezagungarri.

 Soseatu eziņik

 emen gabiltz larri

 aitzakiak ugari

 emanaz alkarri.

 Oso ta elbarri,

 geigoren egarri

 nola geran sarri,

 bear osagarri.

 Ta ortik zorionik

 eziņ ekarri.

 

 Lengo bizimodua

 etzala samurra?

 Ez det esan nai ori

 danik gezurra.

 Nekez eta izardiz

 laiatuaz lurra

 bildu izan genduan

 geure jan apurra.

 Otzari bildurra

 basoan egurra,

 osasun laburra,

 bizitza makurra.

 Alde ederra dago

 atzotik gaurra.

 

 Gogoan izan arren

 lengo bizikera

 alaere begiratu

 nai ez atzera.

 Diran erreztasunei

 emanik sarrera

 igo gera geiago

 ziranen parera.

 Jan ere naiera,

 mudatu jazkera,

 semeei karrera,

 lanik ez zartzera.

 Ala ta guziz ere

 konforme ez gera.

 

 Ezbear txikienak

 guretzat ekaitzak.

 Erligio klase bat

 degu bakoitzak.

 Galdu ditugu arras

 geroko esperantzak

 geuk dauzkagulakoan

 zeru lurren giltzak.

 Munduari aintzak

 maitasunez otzak

 errezuak motzak

 legorrak biotzak.

 Fedea galtzeakin

 datortzen gaitzak.

 

 Danerako astia

 nola falta zaigun

 beti laisterka gabiltz

 gau eta egun.

 Ezitzeztiran tresnak

 arturikan lagun

 nora garamazkiten

 ez alda ezagun?

 Ezin bizi bigun,

 arnas artuzagun.

 Umezurtz ta alargun

 utzi ez ditzagun

 familiaren kontu

 izan dezagun.

 

 Batetikan bestera

 ezin gera aspertu.

 Animako gauzetan

 berriz alpertu.

 Pausoz mundu guzia

 nai genduke neurtu,

 gure egun laburrak

 lenbeņik-len urtu

 gauari lapurtu,

 danerako sortu

 noranaiko gertu

 osasuna lertu.

 Ondo bizi nai dunak

 patxara artu.

 

 Jaunaren legea du

 zorionak abe

 bera gorde ezean

 zenbat naigabe!

 Au ere mudatzeko

 ustez gera trebe,

 bide txarretik nola

 goatzen xuabe.

 Neurri ori gabe

 milla atsekabe,

 griņa txarren labe

 utsaren mirabe.

 Baņa Jaungoikoa da

 guztion jabe.

 

 Iņori laguntzeko

 gabiltza txit uzkur

 geuretzat nai ditugu

 zeru eta lur.

 Premian dagonari

 emateko maltzur

 geure buruarentzat

 ez gera orren zur.

 Gezurra bai samur,

 egitikan balur,

 nekeari agur,

 penitentziz labur.

 Gu zuzentzen badago

 lanik asko gaur.

 

 Itxaropen guzia

 aurrerapenetan

 elduleku sendoa

 ez da benetan.

 Ara zer ikusten dan

 gure egunetan:

 Danok atsegin billa

 uts diran gauzetan.

 Ta nere ustetan

 gure eleizetan,

 oitura onetan

 mandamentuetan

 saia ezkero dana

 or eskuetan.

 

 Mundu onetarako

 zer degun onena?

 Gauza guztiak dute

 beren ordena.

 Eduki bear degu

 ontan sinismena;

 Jaungoikoa bakarrik

 maitatu aurrena

 ta begirapena

 projimoarena

 au da bigarrena

 parbi dagoena.

 Eta geroko izan

 itxaropena.

 

 


inprimatu