Auts artera eroriz
Muniategi'tar Sabin
Auts artera eroriz
lurrera datozen orbelakin batera,
gogoa dabil geromin, intziriz
galdera beltzetan ausnar,
biziaren beeratze bildurgarrian
laņo artean, Jaungoiko billa
ikara, bizi-bizian.
Barnean izkutu, biozti
ederrezko apain, artu-emanetan
gogo-eiaran, egaka dabiltzan
ainbeste maitasun bizi,
ainbeste laztan gozo
ainbeste amets bero
eta, muxu dardara egati...
Begi ninietan gora
ainbeste zorion iturri
ainbeste, itxaropen pozgarri...
Eriotzaren itzal, autsa...
Ai! besterik ez ote da?
Eta, autsa ote nere biotzean
sustartu zan abotsaren eztia;
autsa zure begien irriparre,
zure esku txurik dakarten poza
autsa, dan-dana... nere animara
argi-dizdiraz iritzi ziran
zure gogoaren biotz-dardara,
itz betikorretan, alkar-miņean
zeruratu zan maitasunaren
eta, laztan guztien goi sakona?
