Gorputz bat

Zugazaga'tar Lorentzo

 Kristo gure bakaldun

 agurtu dagigun,

 guztion jabe dana

 autortu dagigun.

 Irazapen guztion

 Egille dogunak,

 onegan ezarri dauz

 jabe ezaugaiak.

 Lurreko gauz guztiak

 aintzalduten dabe,

 dabezanak agertuz

 aundikeri gabe.

 Ortzi bete barriak

 —zeruko estalkai—,

 izarrez apaindurik

 dirudi agerkai.

 Gizon asko izan dauz

 Jainkoak gogoko,

 orain zeruan dira.

 Aintzaren-kideko.

 Orrein eguna dogu

 gaur guk ospatuten,

 augaitik gagozala

 alai abestuten.

 Zeru eta lurtarrok

 Errege bat dogu,

 areik aurrez-aurre,

 guk fediaz dakusgu.

 Lurra itxi ondoren

 badagoz arimak,

 biderdiko zubian

 geratu diranak.

 Antziz eta negarrez

 aieneka dagoz,

 Jainkoa ikusi nai

 baña ezin igoz.

 AREN aintza aundian

 sartu nai dabenak,

 ezeztu egin bear

 orban txikienak.

 Barru ta azalez zuri

 aurkitzen diranak,

 aurkeztu daitekioz

 igituz ezpanak.

 Onela jazo daiten

 eurak ezin egin,

 laguntza bear dabe

 otoi beroekin.

 «Kristo'ren erreiñua

 egi ta bizizko,

 eskar ta zuzentasun

 maitasun, bakezko.»