|
Belatxinga ta pitxerra
Igotz
Txori artean baltza
dogu belatxinga:
zorrotz dauz erpatzarrak,
pikua eskerga.
Mendi-alde dakusgu
ego bi zabalka,
aren antsia sarri
dantzugu arrenga.
Egarriak eukon bein
gure txori arru,
Uda berotan bait-zan
ura txit eskastu.
Zanburu'n ikazgiņak
lanean aritu;
ara doa egazka
urik ete aurkitu.
Urez daurki pitxerra
ikaztoi ertzean,
ikazgiņak itxita
irapil tartean.
Pitxerrak ba-dau urik;
baiņa, zoritxarrean,
a bai dala idorotzen
arras ondarrean!
Larriaren zigorpe
biotzean armin,
ura atera naiean
ta nora jo ez jakin.
Ara buruak emon,
ekin eta ekin:
pitxerra guztiz bete
arbel pitiņekin.
Ikazgiņak lo kukuxk
ebela ederra,
belatxingak arri xeez
ase dau pitxerra;
sama luzea gero
ontzi barna lerra,
ta nai aiņa dau sor-az
eztarri min erra.
Goen nunbait indarra,
kemena areago;
antzea, alan be, biok
baiņo ederrago.
|
