Egun zoragarria

I. Olabeaga

 Ara emen uxo txuri bat egalari;

 Zarauz'ko erri maitetik dator urduri.

         —«Entzun, entzun, esaten dit,

         nai dizut jakiñazi nik.

         Ezeiza'tarren artian

         zer dan gaurko egunian.

         Ezpaiñ guzietan irri

         ikusiko dezu noski;

         apaiñez, lore galanki,

         biotzak pozez beterik».

         —«Zer da ba?» galde diot nik.

 Eta uxo txuri, eder, maitagarriak,

 garbi esan dizkit orko gertakariak.

         —«Bi biotz maite-garbiak,

         gazte liraiñ, langilliak,

         gaurko egunez bat ziran

         Jainkoaren aldarian.

         Ogei ta bost urte dira

         legez elkartu zirala.

         Geroztik Jaunak nai ala,

         atera dute aurrera

         pozez, pamilli ederra.»

 «Zoaz, zoaz aguro, uxutxo zuria,

 eman bioi gure zorion aundia».

         —«Utz nauzu dana esaten.

         Gaur ere dira elkartzen

         Yosu ta Miren, bi gazte

         kristau ta euskaldun maite.

         Jaunaren bedeinka artuz,

         biok bat izango dira.

         Ta gurasoen antzera,

         pamilli sendo ta jator

         aziko dute derrior».

 —«Gure biotzak pozez dituzu betetzen

 jakiñez sendi jatorrak dirala sortzen».

         —«Baiña... ba-det nik oraindik

         zertxo bat esatekorik.

         Gaur, Jesus maite ta ona,

         lenen aldiz sartuko da

         Belentxo'ren biotxuan.

         Ta an muxu goxo-goxo

         Jaunak emango dizkio;

         laztanez beterik oso

         ta bere maite egingo».

 —«Azkar zoaz ta eraman zure moduan

 zorion, pake, batasun, poza munduan;

 biotz osoz opa dizkiegun moduan,

 urte asko ondoren, ber-bera zeruan.