Arantzan zu...?
Deunoro
Maitasunaren indar ixillak
Arantza kuskuan zaukaz,
Giza-obendiz errukiturik
Laguntzen egun naiz gabaz.
Zelan izan lei, Ama goikoa,
Zu agertzea ir-parraz,
Zuri oin deunak guk urraturik
Biotz-bageko arantzaz?
Ludi guztia Zeurea izanik,
Zelan Zu Euskal-Errian
Gugandu ziņan, Zeure gurariz
Eta arantza gaiņian?
Zer erakutsi nai dauskuzu or?
Arantzak gure erran
Sortu dirala, Zure eskutik
Aldendu gareanian?
Aldapa-beera giņoiazan gu
Amildegi sakonera,
Betiko illuna geuganatzeko
Arriskuak geitutera.
Bat-batean or izar dirdikor
Urten argitsu bidera;
Ta aren su-biziz itzal-bideak
Poz-egun biurtu dira.
Zure aurrean, apal ta auzpez,
Otoi-erreguz neukazu:
Zeure semea izan naitean
Laguntasuna eidazu.
Itz ezti, biotz-maitasun utsa
Oben-asketseko dozu...
Ontasunaren baratz izanik,
Zelan zagoz Arantzan Zu?
