Udaberri-abestia
Gaztaņaga'tar Jexus
I. Ikuskaia
Leioa zabalik...
Zabalago begik:
Gudamendi zekusat bizkar ezegotzen.
Kalpar-beltz duk, —gauez au gutxi beltzagotzen... —
Piņuzko zurda dik.
Mendiren erdian
ta saieskantxian
baserria bai tinko! Baiņan atzeko ertz
gaiņean pirrika ez dedin, zugaitz-saillez
eusgarri eze an.
Zugaitzez eusgarri
atzezka elkarri...
—Ezin lertu, onela eutsiz, etxe zarra!—
Oiņarri ondoan sail sendo ta zabala,
bean mutur-larri.
Etxe azpikalde,
sagasti barrene,
lur jo-ez-jo txirrita pinpirin iduri,
sagarrondo bat apain, dotore ta txuri
dena-den duk lore.
II. Burutapenak
Sagarrondo bakarra duk adarrez-adar
lore... Urrun, arbien oriak deadar...
Ume-miņez Negu tzar! Or bi ezaugarri.
Ona len-agiriak. Sor duk Udabarri!
Igezko ale betez irabaz atseden,
Jainko'k eman negua, lo gozo dezaten...
Gaurgero esna-ordu irakite berriz.
Semetxo aitak, bizar-zorrotz, zula du: Ŧpaŧ!
Aurtxo lertu zaio algara ta irriz.
Onela, Jainko, lore-piporta Zuk sasta.
Jakiņa! Sagarra ler lore-irriparrez.
Edota esna dezu aizetxo epelez.
Berdin amak ninitxo: ao-aizematez...
begiak ņirņirkatu losintxa sorgiņez!
Ats bizi-ernegarri, bai sorgiņen-sorgiņ!
Orla sor Zuk —begi-uts!— lorezko erregiņ.
III. Otoi
Jaitako jazkiak,
jazkiņa txuriak...
ZUK kenduko —berrizko!—. Muskerki, astekoz
jantzi. Loretikoak itzalpean begoz,
bestez Eguzkiak...
Ai, maiteminduen
pozezko malkoen
antzekoz, Zuk, Jaungoiko, goxo ta xeagoz
ezkotu oi emeki, Eguzki tzar gaiztoz
xigor ez ditezen!
Nexka maitemindu,
musuka al ba'zenu,
maitez, zerorren oro maitalearentzat
janari biur, pozik egingo arentzat
jaki zeu ere zeu!
Nexkak ezin... Amets!
Zuk âl ta ezin ets!
Zotz soil, Zuk nere maitez une oro zear
jakitu... Maite ez-berdin, maite jainkotiar!
ZU'gan bezat nik pest!
