Barne-eresi
(Senar-Emazteen alkar arteko olesak)
Jondone Joan Gurutzeko'ren Cantico Espiritual
Jondone Joan Gurutzeko
euskaratzailea: Gaztelu
Emazteak
1
Nora zaude estali,
Maitea, ni intzirika utziz?
Oreina bezela igesi
bazoaz, ta ni zauriz;
oiuka narraizu, zuk iges berriz.
2
Arditegian gora
zoazten artzai larrera bide;
ain maite dudan Ura
begizta bazenezate,
iltear nagola minberaxe.
3
Maitea billaketa
ibar mendiz joanen nuzu,
bego bai loraketa,
enadi piztiaz izu,
iraganen mugalde ta murru.
4
O baso ta itzalgune
Maiteak eskuz landaturiko!
O barazki-belaze
lorez apainduriko!
Esan zuetatik al dan igaro.
5
Eder-jario lasterka
igaro da bai zuazti otatik,
ta bidez begiraka
bere itxuraz bakarrik
ederrez utzi ditu jantzirik.
6
Zer duket sendagarri?
Al banu Zurekin arkitzerik!
Ez zaidazula bidali
beste geznari arrotzik,
ez baidakite nai dudan berririk.
7
Dabiltzanak oro
zure doaien berri dasaite,
ta denak zauritzenago;
iltear nago olaxe
zer zeraz ari dirala zezele.
8
Nola ordea dirauzu,
bizia, zeranaz ezin bizirik,
eta Maiteaz gogaldu
oi duzunaren gezik
bizitzearren illerazirik?
9
Biotza onela zauriz
utzi-ta, nola ez duzu osatzen,
eta aura ebatsiz
onela duzu uzten,
ostua ere ez eramaten?
10
Itzali nere sumin!
Zer duke agian itogarri?
Zakustala aintzin,
Zu bai zaitut argi
bakarrik Zuretzat nai ditut begi.
11
Ageri zaitez beraz,
il nadi zure ederra ikusirik;
badakizu naimiņaz
ez dala sendatzerik
begiz begi ikustez besterik.
12
O iturri garbi:
zure zillargune ninietan
banenkuske begi
kutun oiek bertan,
sarkor irarrik nere muiņetan!
13
Urrun itzazu, Laztana,
egan noa-ta.
Senarrak
Tziauri, usoa,
ara nun zauriz oreina
zure ega-amez muņoa
gaindik, eta atsartuz dagoa.
Emazteak
14
Ara Maiteak baso,
zelaigune bakar oiantsu,
oi ez lako izaro,
ibai zaratatsu,
aize gurien zurrumurru.
15
Gauaro isil bare,
arginabar-alde denean,
eres ezti nare,
bakardi ozenean
apari, maitemiņez eztitan.
16
Azeriak atzeman,
loretan baidago gure maasti;
larrosaz bitartean
egiņen dugu loredi,
ez bedi iņor mendian ageri.
17
Bego geldi iparra,
betor egoa maitakari,
bebil baratzera
usaion jarioki,
Maitea loretan bazka bedi.
18
O judear andere!
lili ta otsolarrez lurrin
badarion bitarte,
aldaurian etzin,
ez gero gure aterpera egin.
19
Ostendu zaite, Maitea,
ta zure begiz jo mendigaņak,
ez gero banatu elea;
ikustzazu lagunak
oiezko ugartez doanarenak.
Senarrak
20
Egazti lirain azkar,
leoi, basauntz, orein jauzkale,
mendi, uralde, ibar,
iturri, sukar, aize,
gabazko laztura begirale.
21
Otoi! lira atsegin
t'itsas-xistuengatik, arren,
bego zuen sumin,
ez jo orma gaņen,
Mazteak onustez dezan atseden.
22
Ain gogo zun baratza
atsegiņean sartu da Emazte,
bere gogara datza,
Maitearen besarpe
gozo-eztiki etziņik betarte.
23
Sagarrondo pean
antxe giņan biok alkartu,
an nizun esku eman,
zure ama ondatu
zaneko berean ziņan osatu.
Emazteak
24
Loretan gure etzangu
basapizti-saizuloz esia,
purpuraz eserleku,
bakerik eraikia,
amaika urre-iskilloz ornia.
25
Zure atzetik urratsez
ibili dabiltz bidean neskatil,
txingar gori ukitzez,
ardo onduaz murgil,
urrinte gozo jariotan bil.
26
Ardangela barnean
Maiteaz aserik, gero ibar
inguru egitean,
enintzan ezertaz oar,
leen nerraion saldoa ere gal.
27
An nindun bulartatu,
an zerakuskidan jakite guri,
naizen au buruz buru
ageri nion Berari,
emazte-antzo nintzaion eskeiņi.
28
Arima ta nik dudan
oro aren meneko ziardun,
sailik ez nere kautan,
ezer ez eginkizun
maitatzen ari nere ogasun.
29
Baldin ni eritzian
gaurdanik ager ez banendi,
galdu naizela esan;
maitaketan ibilki,
iduriz galdua, nautela autetsi.
30
Bitxi ta loraketa,
goizaldi naroaz autatuekin,
egiņen dugu sorta,
maite-gara bilkin,
eunduz nere ille batekin.
31
Ille-izpi batean,
nere lepora egaldari
zenekusan berean,
geldi bai ziņan atzi,
nę begi batek zizun zauri.
32
Begira zidazula
jantzi ninduzun begi-ederrez,
zindudan samur-gura:
ortik nauzu ongaiez,
goretsi zaitudan nę begi okez.
33
Ez nazazula gaitzetsi,
baldin leen beltxeran banintzan,
so zaidakezu ongi,
neri begira ondoan
ederrik jarri bai nuzu ni baitan.
Senarrak
34
Uso txuria kutxara
itzuli badator abarrakin,
baitare usapala
uralde lagunakin
batu da, ain maite dunarekin.
35
Bakarrean bizi zan,
bakarrean du atseden ar,
bakarrean zeraman
bere Maiteak bakar,
bakarrez maite dira alkar.
Emazteak
36
Goza gaiten, Maite,
eta dezagun zure ederraz
mendi-muņo ikuste
iturburu garbiaz,
barnera gaiten itzaluneaz.
37
Ondorean gorengo
arpezulora joanen gaituzu,
ondo gorderik baidago;
gaiten an barneratu,
granada-ardo edanen dugu.
38
Ager zaidazu bertan
nere gogoak naiena zuna,
idazu geroenean,
ene bizi zerana,
lengoan eman zidazuna.
39
Egurats-artze ura,
erresiņola-kantu gozoa,
ibar ta bere ganora,
gaualdi nare giroa,
min gabe sar oi dan sulanboa.
40
Etzun iņork ikusten,
Gaizkiņa ere etzan ageri,
esia bare zegoen
ta zaldikari-eli
gainbera zetorren ur-ikusbegi.
