Urrezko loa

Egieder

 Bart gabean, luze,

 urrezko ametsa,

 pozezko lo yatan

 egin neban dana.

 Aingeru txit ona

 nire ingurura,

 albistez etorri

 oiaren ondora.

 Nok esango eban,

 gaueko soiñuak,

 ain eder zirala!

 Etxe ta soloak

 neuretzat bait ziran;

 udabarri loak

 joritsu eskeintzen,

 gabaz zorionak.

 Ain aberats nintzan

 maiatzeko lora!

 Nire basetxera

 nor ez zan begira!

 Guraso, alabak,

 ta danak ameska

 eskeintzen biotzak

 ene baratzera.