Bertsolaria ta euskera

Deunoro

 Gure euzkera zar ta joriak

 daun beste urte dan bertsolariak,

 ta bertso jator onei eskerrak,

 bizia izan dau oiñarte euskerak;

         eta guk emen,

 ziranean aiña izan ez arren,

 orein lorratza dogu jarraitzen.

 Entzunik nago len ba-zirala

 bertsolariak zenbatu-ala;

 orain, alan be, zori txar batez,

 diranak doguz erdi negarrez:

         neke ta miñak,

 naita izan iñok kendu eziñak,

 legortu dautsez txit barren-muiñak.

 Ez ikasia zan gure erria,

 giza-ekanduz, baiña, azarria;

 nun-nai orrela bere izatia

 bertsotan dabes guzti-guztia,

         oiñik oiñera,

 enda ta izkuntza, bizi-oitura

 ta Aitor zarraren aldi-gainbera.

 Alatz guena da bere uzkurtza,

 irudi-itxura zeruko atsa;

 biotz ondoa min-arantzetan

 ta mingain zoli bertso kantetan.

         O bertsolari!

 erri-bizitza baten mirari.

 Gure izana zor dautzugu zuri.