inprimatu
Agur, Ixiar
Izenburua:
Agur, Ixiar
Sinadura:
Roman Irigoien
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Irigoien, Roman

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1960
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1960 I
Orrialdea:
25-27

Agur, Ixiar

 

Irigoien'dar Roman

 

                                   (Alkiza'tar Ioxe ta Elizalde'tar Ramona'ri,

                                   Ixiar, beren alaba, lekaime-etxean sartzean)

 

 Jauna'ren usategian

         gau ordu alaiak:

         ez al dituzute entzuten

         jo ta jo kanpaiak?

         Noski... Aizpatxo berri bat

         aukera uso-zaiak,

         ta sarrera ospatzeko

         dituzte gaur jaiak.

 

 Usategian uso bat gendun

 gure ustez gurea zana:

 emen jaioa, emen guraso,

 senide, lagun ta lana;

 zintzo ta erne, bere esanekin

 etxea alaitzen zuana.

 Baiņan Jauna'ri ere atsegin

 gure uso txuri, otzana,

 eta alkarrekin ditezen beti

 deitu dio Beragana.

 ...Ta ba-dijoa ego-zabalik

 Ixiar, uso laztana...

 

 Zoriona da guztion amets,

 ta kezka, nun egon leiken,

 zu ere zure baitan galdera au

 aritu zera egiten.

 Munduak ditun txorakeriak

 etzizuten lilluratzen

 emengo pozak mami gabeko,

 azal-utsak iruditzen.

 Eta biotza aseko dizun

 egizko poza-ondoren

 zoaz, Ixiar, alaba maite,

 Jesus'en oiņai jarraitzen.

 

 Azkeneko ogeita bat urteko

 gertakizunak nastuan

 eten-gabeko irrabiokan

 jartzen zaizkigu buruan:

 zure jaiotza ta bataioa...

 poxpolintxo urrenguan...

 Jaunartze..., gazte alai, jostaillu...

 Eta aizpak zure inguruan...

 Gaurtandik, berriz, utsa bakarrik

 egoten ziņan lekuan...

 Jauna'k guretzat ere gurutza:

 betor Bere izen Santuan,

 

 Ixiar: gure maitasun onek

 zure zoriona nai du.

 Gure alaba, gure artean

 poz-pozik izan zaitugu;

 baiņan gogozko zaitula Jauna'k,

 guk Jauna'ri zer ukatu?

 zoaz, bai, zoaz; Bere oiņetan

 biotza ipiņi zaiozu,

 ta aita ta amaren onespenakin

 izan zaitez zoriontsu.

 Ta Berarekin zaudezenean

 guztiongatik eskatu.

 

 Biotzetan poz eta atsekabe

 gaiņezkatzen diranean,

 ixildu bedi mingain motela,

 begiak mintza ixillean:

 ara zureak eta gureak

 negar eutsi eziņean

 batera malko gozo ta garratz

 lagunak bait-lirakean.

 Malko abekin zeruan degun

 loretegi ederrean

 Jauna'k ezetu bitza gureak,

 ditezen beti loretan.

 

 Agur, Ixiar, agur, alaba

 bakoitza bere bidera...

 Zu Jesus'ek dun usategira

 ta gu betiko lanera.

 Bizitza au labur, ezereza da

 ta bestea irabaztera

 leiatu bear degu guztiok,

 ortarako jaio gera.

 Jauna'k lagunduz ta guk arretaz

 ekiņik beti aurrera,

 gaur banakatzen geran guztiok

 zeruan bilduko gera.

 

         Jauna'ren usategian

         gaur ordu alaiak;

         guk malko gozo ta garratz

         eta oroigaiak.

         Aiei aizpatxo berri bat

         aukera uso-zaiak,

         eta gurean leku uts bat

         sukaldeko maiak.

 

 


inprimatu