Xirimiri aula

Muxika'tar Luis

 Eguzki ill-orizta erori

 zen argi ximel, motelez mendi atzera.

 Arrats eroriaren karmin-morezko odei urratuak

 ziran itzaldu

 laiñoaren laztan epelera.

 Au arrats me ta euribera...!

 Au ikuspegiaren naigabe itun ta tristura...!

 Intziri ixillean,

 tanta xeetan goitikan beera,

 alako otoitz aul, xamur

 baten eran, zintzilik zetorren xirimiria.

 Begira nuen zumardira,

 ango tristura bustira...

 Txoriñoren txinta kixkurrak

 ziran biur negarti, belaxkak;

 arratsaren apaindura

 moteldu, gauzak oro itzaldu...

 Au giro tristurati, illun,

 ta goibeltsua...!

 Au arratsaren negar-gura...!