Iretargia
Shelley
Ta andere illetsia lez, igar ta larua,
Totel aurrera, zapi baltzean batua,
Lo-etzangua laga ta zoroa aurlari,
Bere zentzun zurbillen ibilli aulean.
Illargia jagi zan sorkalde illunean.
Mukulu erabage ta zuri.
Laru ta zurbil zaitut. Baiņa, zelan gero?
Zerua goituz ete, ala lur so nekez?
Bakar, lagunik bage ibilli bearrez,
Jaiotz bardin ez daben izarren arteko,
Eta beti aldatuz, begi pozge antzo,
Jardunerako diņa yakon ezer bera,
Nai-ta be, aurkitzen ez daunaren antzera?
