Txapelgorritxo

G. Mistral

euskaratzailea: O.

 Txapelgorritxo, ule kiskur joriduna,

 Onbera dogu beti, aberaska malgu.

 Eta neskatx liraiñak amama nai ikertu,

 Alboko urian geiso txarrez dagoana.

 Goiz-argi urratu-ala, oiñari ekiñik.

 Pausu txairo ta ausardiz oian zear doa.

 Bidera urtena yako Otsoko gaiztoa.

 —«Ene Txapelgorritxo, nora zu ain goiztik?»

 Lora zuria baizen leiala da neska.

 —«Makal daukat amama: opilla darotsat

 Eta ezti joria lapikoan ainbat.

 Or-ortiko uritxoan, sarreran bizi da».

 Alai dabil neskatxa, baso usaintsu zear,

 Ale gorriak eten, lora-txortak ondu,

 Ta etoiaren asmuz da osorik aaztu.

 Tximillot batek baitdau zoramindu suar.

 Agin zorrotz zuridun Otsoko maltzurrak

 Zearka igaran ditu baso, boli, muiño;

 Amamaren atean ots dagi gaiztozko,

 Ta loba dala diño giza-jale tzarrak.

 Ez dau iru egunez ezer jan piztiak.

 Amama errukarri!, nok gaur jagongo zu?

 ...Algaraz iruntsi dau oso ta gordintsu,

 Ta bertatik jarri dauz aren soin-jantziak.

 Atz txikitxo zuriak atean dantzatu.

 Oe-gain tximurturi.k, «Nor dogu?» Otsoak.

 Ots latza. «Baiña, amama noiz ilgo gaixoak»,

 Beretzat diño neskak. «Amak nau bialdu».

 Barrura da neskatxa, pipil-usain dari.

 Sasi-lora kirtenak eskuan dardartzen.

 —«Itxi opilla t'erdu oea berotzen».

 Txapelgorritxo'k amor maitezko deiari.

 Or agertu belarri bi andiak txito.

 —«Zergaitik ain luzeak», diño lau neskatxak.

 Eta, ari oraturik. uletsu maltzurrak:

 —«Zetako ain luzeak? Iri entzuteko...»

 Begiak eda yakoz ikusiz gorpuzño.

 Neskatxari be dautsoz edatzen izuak.

 —«Zergaitik. amamatxo, begi ain andiak?»

 —«Ene bioztxo, albait, i begiratzeko...»

 Ta irribar Otso zarrak. Bai ao baltzeko!

 Nirñir dagie izukor aren ortz zuriak.

 —«Zergaitik, amamatxo. ortzak ain andiak?»

 —«Ene bioztxo maite, i obeto irunsteko...»

 Estutu dau piztiak, ule lakarpean,

 Gorpuzño dardartia, illen zuri antzo

 Eio dan aragia, azurrak bere eio,

 Geriza lez biotza xautuz ortz artean...