inprimatu
Bost poema
Izenburua:
Bost poema
Sinadura:
Sebastian Garcia Trujillo
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
García Trujillo, Sebastián

Argitalpena:
Plazara.
Urtea:
1992
Argitalpenaren urtea:
Alea:
19.zk.
Orrialdea:
28

 

Bost poema

 

Sebastian Garcia Trujillo

 

               I

 Hirekin bakarrik

 ausartzen naun

 s  a  r  t  z  e  n

 biotzean hutsik

 uste nituen

 zoko ilunetan

 Hirekin bakarrik

 

               II

 Pausatu zaizkidan

                             hire bekokian iguzkia

                             hire magalean itsasoa

 eta urdin-hutsean geldituko zerupean

 n  e  r  e    z  a  b  a  l  e  r  a    o  s  o  a  z

 birediren dizkinat

 hire gorputzaren maskorrak

 argirik gabeko arpeak

 hondirik bagariko uhinak

 

               III

 Maite haut

 higandiko hutsunerik

 hatzamarka irazten

 ordu hondar ateak

 

               IV

 

                                 "Esas cosas

                                 sin nombrarte te nombran".

                                                 (J. L. BORGES).

 

 Itsas leunak, zeinek betiro marrazten

 marinel berriei estraineko xiorrak;

 uso nabarrek, esku goporrean berotsu,

 baitaruntz urrumatzen dinate, hiltzeko izuaz,

 eguzkia ager balekie eztarrian sagarlorerik ez dutenetan;

 soiñua ur bihurtarazten duen maniurak;

 naukanan laberintoan

 hire sandalietarik nunnahi eroritako brioletak;

 elurretan jeroglifikoez elkar xerkatzen

 maxela edo eskua diren urratsek;

 betidanik hutsik geratzen zaizkidan

 gainezkaturiko zineetan alboko aulkiek;

 hutsune higandikoek, mundua bukatzen

 direneko puntu beltzak.

 

               V

 Nola gidatu esaidan,

 ikuitzen ninduen ahots hintzen hutsune sarkoiorrek,

 orriultzen ari zaidan ene gorputz hau,

 ahurrik gabeko gau askotako larrua dakarren

 zakur largatua,

 begiak soilik bizi,

 zeinen malko anputu doratuetan isladatzen haizen,

 enoratzen ari hatzaidan izar hotza.

 

 


inprimatu