Agur Irlanda
XII mendeko poeta anonimoa
Xarmangarria da Howth mendian izatea
itsaso urdindurat joan orduko:
han, urgainean, uhain deslotua
eta itsasbazter lursoilak.
Xarmangarria da Howth mendian izatea
sabel zuridun itsasoa zeharkatu ondoren:
larruzko ontzi ttipian, arraunka,
uhain eroen itsasertzetik hurbil.
Arin dihoa ene ontzixka:
Derry behatzen du atzekaldetik.
Neketsua da ene bidea itsaszabalean,
Alba, beleena, bilatzen.
Oinak ene ontzi melodiatsuaren gainean,
bihotza odola dariola oraindik,
flakoa da gidaririk ez duen gizona
eta itsua antzo aurreratzen du ezjakinak
Ezagutzen ditut begi gris batzu
Erin-go lurraldean berriz pausatuko direnak,
baina iadanik nehoiz ez dituztenak ikusiko
bere gizonak, bere emakumeak
Itsasaruntzkotik paseatzen dut begirada
haritzaren ohol finkoetatik: aunitz malko
dira ene begi gris eta itzalietan
Erin-erantz itultzerakoan.
Arima Erin-en dut,
Loch Lene-n eta Linny-n;
Ulsterreko lurraldeetan,
Meath-en, Munster mantso hartan.
Gael, izen maitea!
boztu egiten da bihotza zu deitzerakoan.
Maitatua da Cummin, ile disdiratsuzkoa,
eta maitatuak dira Cainnech eta Comgall.
Alba-ko lurra enea balitz,
erditik mugetaraino,
leku bat bakarrik nahi nuke bizitzeko: erdian,
Derry, zure edertasunarena.
Hala laket zait Derry
bere sosegu eta garbitasunagatik
eta bere bazterrak zaintzen dituzten
aingeru zurien eliagatik.
Hala zait laket Derry
bere garbitasun eta soseguagatik
aingeruz beterik dira
bere haritzen hostoak.
Ene Derry, ene harizti ttipia,
bizileku, gela urria...
Sekulako Jainko zerutiarra,
ai lur hauk izorratuko lituzkeena!
Gozoak dira Durrow eta Derry;
ongi pentsatzen baduzu, Raphoe ere gozoa da;
gozoa da Drumhome, bere fruitu samurrekin,
eta Swords eta Kells bikote gozoak dira.
Enetzat, maitatua, Sartalderantz,
Drumcliff da, Culcinne-ko itsasbazterrean:
ai, begira Loch Foyle bere edertasunean!
Xarmangarria da bere itsasertzek duten tankera.
Xarmangarria da hura eta atsegina
itsas zabal eta gazia, urtxorien oihuekin;
Derry urrunetik itzultzen naizenean
xarmangarria eta barea da oro.
