Bakarrik, negarrez, zoriontsu
Mirena
Ai!Artzaiņa banintz! Mendian biziko nintzake, pakearen biotzean. Batzuetan,
eguzkiz jasten diran zugaitz eta bedarren artean; bestetan, neure kabian, aize
zazkar eta tximista gogorren erdian, artaldia dutala ondoan... txakurra tinko
atean. Ez nintzake bakarrik aurkituko, isiltasuna... oldozmenak, izango bai
lirake nire lagunak.
Ainbeste gauza diņozkit isiltasunak!
Alkar-izketa egingo genuke.
Bakar, oso bakarrik
biotza dut nabaitzen,
itun itunik, begietatik
malkoak zaizkit erortzen.
Nire maitemiņaren ametsa
ez bai dut aurkitzen,
Izar bagerik ortz beltza.
Kutun nun zaude?...
Ez nauzu begidatzen.
Eibar'en 1958'ngo Agorra.
