|
Aitorren izkuntz zarra
Andonegi'tar Xiriako
Aitorren izkuntz zarra
nai degu zabaldu,
Mundua'ren aurrean
gizonki azaldu.
Baldin gure zaņetan
odolik badegu,
Euskaldunak euskeraz
itz egin bear degu.
Zein izkuntza ederra
euskera guria,
inun ez det arkitzen
beste bat obia.
Usai gozo dun izkuntz
txukun ta argia,
Biraurikan ez duen
Izketa garbia.
Ez daukagu euskera
lotsaz baztertzeko,
Ainbat gutxio berriz
oņazpiratzeko.
Jainkoak eman zigun
euskaldunentzako,
Bere lege santuak
ez dira ukatzeko.
Etsaiak aurka dabiltz
euskeraren gatik,
guztiz aspalditik.
Len, orain eta beti
Lurperatu nairikan
antzin-antziņatik,
Ez dute ori lortuko
iņongo aldetik.
Amatxok esan ziran
eriotz aurrian
ĢAgur semetxo laztan!
Zerura artian.
Euskeraz otoitz egin
nere lur gaņian
Euskeraz nai det entzun
Zeruen erdian.ģ
ĄAma! erantzun nion
zure lur gaņian
Belauniko jarrita
otoitz egitian.
Euskeraz egingo det
goiz ta arratsaldian,
Biok zaudetelako
nere biotzian.
Goratu dezagun ba
euskera laztana.
Gure asabagandik
ikasi genduna.
Berdingabeko izkuntza
maitatzen deguna.
Biotz naigabetua
sendatzen diguna.
Gora Euskera maite
zoragarriena,
Euskaldunen artean
maitagarriena.
Munduan sortu zanik
izkuntzik aurrena,
ĄGora ta gora beti!,
gora gure EUSKERA!
|
