|
Zorion-bidetik
Onaindia
Bizitza zear
zorion-aize
ni arnastu?...
Mingain zitalez
ez iņor, otoi,
zirikatu.
Euzki-estaia
ilaun zuria
garitzan lez,
bare ta mazal
zabiltz, tai barik,
on egiņez.
Ezti, me, samur,
urdin, sutsua
bedi nainun,
gotzonarena,
zure dirdaizko
begirakun.
Zure abotsa,
Ixil, geldia
espe iduri;
uler bearrak
bakar ulertuz
soil ta urduri.
Zure eskuak, zer?
Lili-buru bi
txiti zuriak
estutzekoan
usain gozoa
darienak.
Ta, zure oņak?
Aingeru-ego
arin-lerden:
txarrerako sor,
onerako gert
an ta emen.
Eta azpikeriz
oņok ba'zinduz
min-zauritu,
ager zakioz
lore antzera
barre argitsu.
Eguzkiak noiz
goria peitu?
Egundo bez.
Olan bizirik,
beti zara zu
zori onez.
|
