|
Illuna
Nemesio Etxaniz
Nere gabak eztu egunik;
ni jaio-aurrez,
illunak jan zun
nere argia.
Izarrak ezkutu,
goibel astun det
nere zoria.
Ta ba-noa mundu ontan
nere pixu au
eramanaz arrastaka;
sargoriaren astuna
det beti biotzean
ate-joka.
Ago, biotz! Gel adi
negar-bide ontan;
ire betiko jarduna
zertarako dek,
beti jaso-eziņik
neke-beruna?
Ta egoaren gaņetik,
abots bat zabaldu zan
itxas-aldetik:
Abil, biotz!
neke-bide au
aldatz-gaņean
biurtuko dek poz!
|
