Katakak

Nemesio Etxaniz

 Katakak etorri dira

 enaren ondoren,

 argi-aritan orrazten.

 Aidea egazkin txikiz

 txioka esnatzen dute:

 ega-arin, pinpiriñak,

 orratz beltxak dirudite.

 Katakak aizetan dabiltz,

 joan-etorri, igo-jetxi:

 aiek zabaldu-bideak,

 buka bezin laster itxi;

 luma ezkutuz dabiltza

 aidean idazten:

 eguratsa urratu-ala,

 zauriok berriro isten.

 Katakei begira nago,

 leioa ikusgo:

 aien ibilli ariñak,

 argitzen dit gogo.

 Nere burutapenak

 areago dabiltz:

 auen kutxa isteko,

 ez zerrail, ta ez giltz.

 Jolas eroan ditut

 buruko katakak:

 ailperrik nabil lotzen

 txorion egakak.

 Buru-kabi onetan

 milla txorikume

 lumatzen zaizkit.

 Lumatu-ala, nasteka

 (erromeri zoroan)

 galtzen dijoazkit.

 Katakak negurako

 joan dijoazke.

 Burutapen-azokak

 negu ta uda dirauke.