Azken arnasen ondoan

Gudakoa

Aurraitz

 ¿Zer ardura da mendi-mendien ilarren

 oinazezko eguzki-sarrera gorrian:

   —maitasuna odoletan ezo,

   gezi zorrotzaz bulara zulo—.

 azkatasun-bideren unerik latzenan

 orbange, aratz, izanezkero biotza!

 Tamal-tamal egoan mendien gau-ertza.

 Azken-arnasen erosta, samin gogoan:

   —txede (1) baten itxaropenean,

   arantzaz atzekabe, pikea—.

 Negar-malko gardenenak zaurien laztan

 Otoitz-ganean isilaren atsedena.

 Goi-laztan aizearen ikutu biguna.

 Zeruen garbia bioen itxaroa:

   —erruen itzala garbai inguru,

   oinazea gentzan atsedendu—.

 Ene biotz-taupadak bakarrtasun itsal (2)

 Beliraun-zear isilaren besarkada.

 Arima garbien atsedena poz izpi.

 ¡Ene aiskide mamin beti biotz-garbi!:

   —Laztan artean egia atzeden,

   oinaz-bidea nekien azken—.

 Tamaltasuna irudimenen zelai garbi...

 Gogo baten zuria utsan egaztadarik.

 (1) txede - ideal.

 (2) itsal - tremendo.