inprimatu
Antoni ta Anton
Izenburua:
Antoni ta Anton
Sinadura:
Nemesio Etxaniz
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Etxaniz, Nemesio

Argitalpena:
Euzko-Gogoa.
Urtea:
1951
Argitalpenaren urtea:
Alea:
7/8
Orrialdea:
4

 

Antoni ta Anton

 

Etxaniz'tar Nemesi

 

 Antonek — ¡Antoni! Antoni!

             Zure atean nago ni.

 Antonik — ¡Ai, anton! Ai, Anton!

             ate-ondoan or konpon.

 

         —1—

       Antonek

 Ormatxoriak negu gorrian

 ez du atsegin elurra,

 zerua goibel, kabia otza,

 ta janari gabe lurra.

 ¡Ai maite! nere biotzak duan

 zure otzaren bildurra!

 Biontzat kabi bat berotzeko

 bilduko nuke egurra.

 

         —2—

       Antonik

 Enarak ez du bein egindako

 kabirik iñoiz aldatzen,

 urtero beti kabi aretan

 umeak ditu bazkatzen.

 Baña zu, Anton, enara txarra

 zaitut neretzat billatzen:

 jai bakoitzean nexka berria

 ikusten zaitut maitatzen.

 

         —3—

       Antonek

 Txori gaxoak bere kabia

 galduta ba-du ikusten,

 biderik gabe arutz ta onutz

 kabitik du aldegiten.

 Egarri dagon nere biotza,

 zuk eman ezik edaten:

 berriro ere ibiliko da

 gogorik gabe nunbaiten.

 

         —4—

       Antonik

 Zure biotza egarri dala

 esan didazu bertsotan:

 neronek ere ikasia det

 arrazoi dezula ortan.

 Zu beti zabiltz edari billa,

 ikusi zaitut askotan:

 baña neurriz gain egarri ori

 itotzen dezu ardotan.

 

 Antonek — ¡Antoni! Antoni!

             Kalabaza-zale ez naiz ni.

 Antonik — ¡Ai, Anton! Ai, Anton!

             aize preskuari, gabon!

 

 


inprimatu