Oarra

         Atsegin aundiz aurkezten dizugu, irakurle, Etxaniz apaiz yaunaren

 bertso-berri txorta zoragarri au: aurten argitara yaurti gogo dun olerki-

 idaztiaren asikiñok, «Euzko-Gogoa»ren irakurleei eskeiñi nai dizkie biotz-

 biotzez. Edozelako olerki-tankerari iñolako euskal-kutsua txertatu dio: olerki

 biribil, zoragarri ta erritarrok gure erri xeak maite ditu, baita zerbait ikasi

 izan uste dugunok ere. Olerki-idazti berri ori eurrez saldu aal beza euskeraren

 onerako ta alde-aurrez gure zorionik laztanenak yaso bitza.

                                                                     Euzko-Gogoa

Eguzki anaia

Etxaniz'tar Nemesi

             —1—

 Argia esna baño lenago

 igo nai det gallurrera,

 Eguzkiari ate zabaltzen

 nor dabillen ikustera:

 zaitu lenengo argi-aria,

 ta aupa aren bizkarrera:

 zaldizka aren gain gallurrik-gallur

 arin egin ibillera,

 ta urrezko izpi argi aretan

 jetxi arru barrenera.

             —2—

 Gabaz mendiak oro beltz zeuden

 aitzulo illun iduririk,

 sasi ta iturri Basajaun beltzak

 zeuzkan zearo arturik.

 Orain Euzkiak millaka margoz

 utzi ditu ederturik,

 basarri txuriz, tellatu gorriz,

 zelai orlegiz jantzirik,

 Euskalerriko ikurrin argiz

 mundua txiprizkindurik.

             —3—

 Arratsaldera Euzki anaiak,

 bide luzez aunatua,

 mendi gallurrei agur dagie

 emanik azken-musua:

 urretxiñolak bialdu dio

 iñularreko doñua,

 eliz-kanpaiak aidea urratuz

 jo du Abemarikua.

 Txapela jaurtiz, oiu dagiot:

 ¡Agur, Jainkoaren sua!.