inprimatu
Trein honen drangadan
Izenburua:
Trein honen drangadan
Sinadura:
Manex Erdozaintzi-Etxart
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Erdozaintzi-Etxart, Maņex

Argitalpena:
Maiatz.
Urtea:
1998
Argitalpenaren urtea:
Alea:
31.zk.
Orrialdea:
38-48

Trein honen drangadan

 

Manex Erdozaintzi-Etxart

 

 Heldu den maiatzaren 1ean hamabost

 urte eginen du Ibarlako poetak utzi

 gaituela. "Manex Gogoan" taldeak 94ean,

 urte osoan gogoratu zuen gizona, poeta,

 erakaslea, fededuna, euskaltzalea.

 Maiatzkideek plazaratu ginuen urte

 berean "Bizitza Pilpirak" poema bilduma,

 testu ezezagunekin eta gisa berean

 Donapaleuko Herriko Etxean gertatu

 omenaldiaren testu bilduma agerrarazi.

 1999 urte hastapenean Manexen testu

 zonbaitekin emanaldi bat taularatuko

 dute Txomin Hegi eta bere lagunek.

 

 Gizon maitagarri honen gehiago

 ezagutzeko aitzakia. Bestalde, Manexen

 lanetaz Irungo Agurtzane Ortiz-ek urte

 honetan lan orokor bat plazaratu behar

 luke gutun, poema, testu bilduma

 zabalarekin batera.

 

 Hemen agertzen den poema luzea

 sekulan ez da argitaratua izan eta

 Manexen ganbaran beste hainbat

 testurekin zegoen. Berriro aurkituko da

 hemen ametsaren bidea, maitasun

 beroaren lilura. Treinarekiko paraleloa

 atxikiz, nolaz ez sendi hor 1917ko udan

 bezala Pasternak en "bizia nere arreba"

 poeman, Manexen bihotza "estepan

 taupadaka".

 

 Dan-ga-da Dan-ga-da

 Treina abiatuko da

 Dan-ga-da Dan-ga-da

 Treina berotuko da

 Dan-ga-da Dan-ga-da

 Zelaietan, mendien urraduran

 Dan-ga-da Dan-ga-da

 Hiriak eta herriak

 Treinak trebeskatuko ditu

 Dan-ga-da Dan-ga-da

 Istantean...

 

 I

 

 Bidaiaz johan behar dut

 Hori bai

 Eta joateko asmorik ez

 Hori ere bai...

 Nagikiro itzulikatzen naiz ohean

 Txoriak alai kantatzen

 Entzuten ditut

 Argi xirrintean

 Eta tristeki behatzen ditut

 Abiatzeko tenorea hurbiltzean...

 

 Azkenean jeikitzen naiz

 Ikuxten; bizarra egiten dut,

 Ikuzten naiz ximenki

 Hortzak, beharri ziloak

 Gorputza bere zabalean

 Bere luzean, bere tontor

 Eta ziloka guzietan...

 ximenki eta artaz

 Bidaiaz johan behar dut eta...

 

 Agur txoriak

 Bestaldi arte

 Eman nere goraintziak 

 Zuhaitzeri, mendieri, itsasoeri

 Zorionak orori

 Lurrari eta zeruari...

 Bestaldi arte!

 

 II

 

 Autobusak, taxiak, auto partikularrak

 Joan-jinka ibiltzetik

 Ez dira atertzen

 Garako samatsean.

 Jende ostea

 Haur, adinetako, gazte

 Zekarten...

 Batzuk maleta edo museta eskutik dilinda

 Besteek bizkarreko zaku edo balisa hanpatuak

 Batzu presan eta trostan

 Besteak maltsoago sudurra haizean

 Denak kurutzatzen dira, itzulikatzen

 Garako ezkaratz nasaian...

 Zangoetan labur edo luze

 Potzolo edo mehar

 Irriz edo arrenkuratuak

 Harat-honat itzulika

 Ulu beltzen antzo

 Garako ezkaratz zabalean

 Agur eta goraintzi

 Besarka edo esku emanka

 Amorosen artetik eta ingurutik

 Garako ezkaratzaren alde orotatik

 Jendea zihoan bilduz eta deseginez

 Treinak etorri edo muntatu arau...

 Autobusak, taxiak auto partikularrak

 Joan jinka gara baztergietan

 Nondik sar-atera ezin antzakatuak

 Ari ziren tutaka eta indarka

 Bipil-bipila!

 

 III

 

 Garako erloi handiak 10-ak eta hogoi markatzen du

 Orratz handia taka-taka jauzika aurrera inguratzen da

 Taka-taka kolpeka aintzintzen zaio orratz ttipiari eta

 Bata besteari elkar lagunduz mekanikoki hain xuxen

 Ari dira denbora negurtua zaintzen eta oroitarazten...

 

 Haiduru gauden burdin-bide bazter-egongian

 Bakoitza doha bere hartan ez jakin nondik horra den

 Bertakoak ala nonbaiteko emigranteak garenetz

 Aberatsak ala pobreak

 Lanarekin ala gabe

 Ikasiak ala ez

 Lagunez eta adiskidez inguratuak garenetz

 ala bakarrik utziak

 Bihotza zoriontsu ala apurtua dugunetz...

 Bakoitza doha bere bizitzaren hari mehean

 Herabe edo oihes edo nazkatua

 Eta ezin jakin nondik-nora daraman

 Amets izpi baten buhakoak...

 

 Garako erloi handiak 10ak eta erdi markatzen du

 Orratz handia taka-taka jauzika aurrera inguratzen da

 Taka-taka kolpeka aintzintzen zaio orratz ttipiari eta

 Bata besteari elkar lagunduz mekanikoki hain xuxen

 Ari dira denbora negurtua zaintzen eta oroitarazten...

 

 Treinak han-harat xuxenean eramaten gaitu

 Geure aferetara, geure bilkuretara, geure lanetara

 Edo xoilki geure lagunetara, geure deskantsuetara

 Treinak han-hemen utziko gaitu tanko tenorean

 Eta bakoitza joanen da bere usaiako moduan

 Oinez edo autoan edo autobusean

 Edo taxian

 Edo norbait bila etorriko zaio

 Bakoitza deseginen da

 Eguneroko moldean

 Bere aferetan, bere bilkuretan, bere lanetan

 Edo xoilki bere lagunekin, bere deskantsuekin...

 Bakoitza doha bere bizitzaren hari mehean

 Zalu edo maltso edo ezindua

 Eta ezin asma nork zer duen menturatzen

 Bidaia honen puntan...

 

 Garako erloi handiak 11ak laurden guti markatzen du

 Orratz handia taka-taka jauzika aurrera inguratzen da

 Taka-taka kolpeka aintzintzen zaio orratz ttipiari eta

 Bata besteari elkar lagunduz mekanikoki hain xuxen

 Ari dira denbora negurtua zaintzen eta oroitarazten...

 

 IV

 

 Bedera aulkitan ahalaz

 Jendea oro plantatu zenean

 Balisa, zakoxa eta beste puskileria

 Plegaturik pausa-lekuetan

 Nork liburu bat, nork kaseta bat

 Irekitzen eta irakurtzen hasi zuenean

 Edo xoilki argi horail haren giroan

 Bere gogoa nagikiro lasaitzera zihoanean...

 

 Besteak beste, zu ere sartu zinen wagonean

 Aurreratu, gora eta eder, aulkien arte-bidean

 Zure beztimenda beltzean gorputza noble

 Beti inguru beltzaunen zolatik soa oraino trebe,

 Zure beso-eskuek eta zangoek bazuten grazia

 Batez ere zeure aulki xokoan jarri zinelarik

 Eta, polliki-pollikiņo, mugimendu arinez,

 Zeure gorputzaren luzea bildu zinuelarik pentsati...

 Soin-buruetan ilea harro, soa urdinean zohardi

 Oski aztal xorrotxek luzatzen zioten gorputza

 Zurea baino esku bat goraxago loretsu;

 Haizeak derabilan zuhamu guri baten mugimenduz

 Jarraikitzen zitzaizun hurbil, presentzia osoan

 Bekoz-beko, zuen eleak ez zuen zurru-murrua gainditzen

 Bainan zirudien, memento minetan, ahaideen artean

 Ixilean hauteman daitekeen hatsaldi beratza...

 

 Tenorea zetorrela, berexi behar, eta

 Bere gorputz gordinaren eremu freskoa

 Agertu zitzaizun eta laxoan eskaini

 So bilakor baten leize samurrean

 Elkar besarkatu zineten maitekiro...

 Berextea zetorren eta deslotu zitzaizunean

 Abiatu zen aulki-artebidean dena irrifar

 Eta urrundu zitzaizun neska desiragarria...

 ...........................................

 Ikusmenaren hazta-ikuska erneak

 Holaxet sortzen bide du

 Edo berdin, noiz-nola, eraberritzen

 Aztal-beharrietatik bururaino

 Zango-saparretan gaindi,

 Izta-zainetan gora

 Bihotzeraino

 Hainbat gutizia gogorren, ziztada

 Eta amets zoroen kalda etsigarria...

 

 Trein honen argi horailaren giroan

 Eta zure jauntzi beltz horren tirantzan!

 

 Dan-ga-da

 Dan-ga-da

 Treina abiatzen da

 Dan-ga-da,

 Dan-ga-da

 Treina berotzen da

 Dan-ga-da

 Dan-ga-da

 Zelaietan, mendien urraduran

 Dan-ga-da

 Dan-ga-da

 Hiriak eta herriak

 Treinak trebeskatuko ditu

 Dan-ga-da

 Dan-ga-da

 Uxistean...

 

 V

 

 Treina abiatu bezain laster

 Kutzu-kutzu pasatzen da edari saltzailea...

 Kafetxo bat manatzen duzu

 Polliki-polliki hozteko ufatuz

 Emekiņo eta goxatuz

 Hurrupatzen duzu...

 Zure larru zurpailak badu bere pollita

 Argi horailaren azpian...

 Gero, betaurrekoak zakoxatik ateratzen dituzu,

 Finkatzen lorioski zeure sudur xuxen laburrean

 Hasten zara hasten irakurtzen

 Kaseta ezkerreko eskuan

 Kokotza eskuineko ahurrean...

 

 Zure jestu bakarrek badute grazia

 Nongo dama ote zinatekeen

 

 VI

 

 ...parrez-par, zu nere aurrean, ni zure aurrean ez

 ezagunak tokatu ginen buruz-buru aulkietan...

 belaunak hurbil, elkarri hurbil zure zango mehar-

 rak bata besteari koropilatuak, nere zango

 torropiloak laxoan utziak...

 parrezpar zure gorputz zainarta aulkiaren luzran,

 nere gorputz trinkoa aulkiaren zabaleran... par-

 rez-par zure aurpegi gordina herabetua, nere aur-

 pegi mardula xoratua...

 parrez-par begiak erne bata bestearen bila eta

 bata besteari iheska... eskuak urduri hantxehe-

 mentxe haztamuka hutsean...

 hutsean... ahurrak irekiak soari laguntzez...

 parez-par... kurutzegunerik gabean kurutzefika-

 tuak bakoitza luze munduan...

 elkarrekin solastatu nahian eta ezinean bidaia

 honen parentesis borobilduan...

 parentesis... abiapengabeko eta helburugabeko

 ibiltze hontan... zure errebista handiaren ostoe-

 tan biribilkatua, nere, kaier txarraren lerroetan

 kokatua... gure munduak...

 itsasoaren higiduran mumilduak... hegi-juntarik

 gabe... distantziaren itsasoan... ausartziarik

 gabe... zu eta ni parrez-par juntagune baten men-

 turarik gabe... distantzien bertutez elkar ezin

 aurkituak... konplizitate izpi bat, xoilki,

 distantzien mugetan...

 

 VII

 

 Zigarreta bilduak beren paper lodian

 Eleganteak dira erhi puntta tinkietan

 Utzixeak bezala ditut

 Noiz-nola, konpainian, solasen erorian

 Horietatik ere erretzen dut

 Baina gauerako gohaintzen naute...

 Tabako beltzarana zait gustatzen

 Goizeko bi orduetan eta gero

 Ez dakit zendako

 Beharba, haurrean, arto bizarrarekin hasi nintzelako?

 Edo, aitaren palto sakolan ebatsi tabako xuhurra

 Gustatu zitzaidalako

 Eta neure oedipa bihurria oso polliki gainditzen

 Lagundu nauelako?

 

 Ez nuke pipatu behar, erraten didate

 Maite nautenek

 Halako so melankoliko batekin, baina...

 Halako euforia bat ematen dit erretzeak!

 

 Duda-muda batean sartu nintzelarik neure gorputzarekin

 Pipatzea kaltegarri litzaidakela arrenkuratu nintzen

 Eta erretze kopurua ttipitzea saiatzen naiz

 Haur umil baten gisa... beldurrez?

 Edo, denek diotenaz, bizitzea luzatzea gatik?

 Nork daki?

 

 Beharba emazteek lukete erantzuna

 Beren intuizio finarekin

 Badakikete zer den on, zer kaltegarri

 Nere inguruan hainbeste hasi dirade erretzen

 Belar mota guzietarik murtxatu beren ezpain trebeetan

 ...eta orduan?

 

 Tabako beltzarana poxika ximikatzen dut ahurreraino

 Eta neure bi behatzen artean neurriratua

 Tinki-tinkia paperrean biribilkatzen dut...

 Nere bularretatik ke arin bat ateratzen da

 Errondaka itzulikatzen da eta airean desegiten...

 

 VIII

 

 Bestorduz bezala zoladura hutsean jarria

 zinen: zangoak kurutze, eskuak pausuan,

 gorputza malgu, aurpegia murritz. Gau goxoan

 hasi zinen zeure marrazki solaseratzen: paper

 osto handian erronda espirala, puntu beltza

 abiaduran, aintxinaxago bi puntu ttipiagoak

 eta berdeak; espirala aldiz errondaka itzulika-

 tua, hasieran kolore berdez eta hirugarren

 itzulian perdez... Hatsaren ritmoan hitzak

 moldatzean ezpain hezeetan, so egiten zeni-

 dan samurki... Katy... samurki...

 

 ...hau nere bizitzaren espirala da...

 denboran eta espazioan edo goiti edo

 behera nabilan espirala... puntu beltz

 hau... ni naiz... denboraren eta espazioaren

 buztinean marruskatua, moldatua... puntu

 beltz bat naiz espiralean noiz goiti

 noiz beheiti ibilki... gaur goiti noa

 espiralean bi puntu berdeen dirdiran...

 bi puntu... bi presuna berde gaur nere

 bizitzan konda direnak... dira bi presuna

 maitagarriak eta maite dituztanak...

 espiralean goiti banoa espiraleko gune

 beltzeetatik gune argitsuetara... espirala

 ez da itzulika normalki goieraino igaiten...

 ez da ibiltze normalik: batzutan goiti

 batzutan beheiti... ez da ibiltze anormalik...

 baina bi puntu berde gaur nere bihotzeko

 soinu miresgarri direnak... musika xoragarria

 bizitzaren goiti-beheitian... eta ezin

 ditut deskribitu, ezin ditut solaseratu...

 dira xoilki, buluziak, bi izar dirdiratsu...

 eta uste dut askatuko naizela, nere

 gorputz-barneko beltza lasaituko zaitala...

 askatasunera heltzean espiralaren gune

 irekian... eta puntu berde bat bilakatuko

 naizela... bizitzaren espiralean... presuna

 berde bat...

 

 IX

 

 Zeure luzetasunean xutitzen zara

 Duda izpirik gabe zeure aulkitik jalgitzen zara

 Aulki xokoan zeure zakoxa handia utzirik

 Beste ttipiago bat besapean tinki-tinkia

 Zeure nobletasunean komunetara zohaz...

 Berriz zeure aulkira itzultzean

 Aurreratzen zara handi-handia zeure gorputzean

 Beztimenda beltz murritza, plegurarik gabea

 Zeure mugimendu orori jarraikia

 Krabata urdina papotik gerriraino

 Handikiro urratsean eta soan

 Aulkien arte-bidean aintzinatzen zara

 Kontuz, mundu segretu bat zeurekin

 Daramazu...

 

 Bere antzerkia idazten

 Gau berantean segitu zuen

 Garcia Lorcak !

 

 X

 

 Zer hizlaria...

 

 Itxura guzien arabera

 Hitzak zerabiltzan segurrenetik

 Bata bestearen ondotik heldu zitzaizkion

 Xorrotx, legun, gogor, xarmagarri,

 Egoki, xuxen, ateratzen zitzaizkion

 Hitz arruntak, hitz aberatsak, hitz sainduak,

 Hitz gordinak, soinu orotakoak

 Hauta zuen hitzaldia

 Lirikoa, murritza, ironikoa

 Dramatik arraleriara, tragikoa

 Beratzetik bortitzera

 Hitzak zerabiltzan meneratuak

 Mendietakoak, oihanetakoak, itsasoetakoak

 Harpeetan eta ibarretan

 Zizelatu hitzak zerabiltzan

 Aspaldikoak eta gaurkoak

 Bata bestearen harian

 Xaramelatuz melodia hunkigarrienean

 Entzuleak oro heiatuz, hitzartuz, konbentzituz

 Bere soaren itsasoan pulunpatuz itzulikaraziz

 Bizitzaren muga xenderetan gaindi

 Zakienean, berdin ez zakienean

 Burtxoratuak zeramatzan entzuleak oro...

 

 Badakiela mintzatzen!

 

 XI

 

 Telefonaz deitu ninduzun eguerdi batez

 Eta, elkarrekin hitzartu bezala,

 Erran tenoreko etorri zinen astelehen goizean...

 Gure sukaldean

 Mahain inguruan

 Hitz guttiz

 Elkar topatu genuen...

 Gure soak mintzatuz

 Bata bestearen berri

 Istantean jakin genuen...

 Gutartean ginela

 Posible zitakeena

 Eskatu zenidan

 Eta hitzeman nizun

 Ahal nuena egitea...

 

 Erranak erran

 Atera ginen eta joan

 Xoilki uzten zenidan

 Etxetik urruntzean

 Zeure irripar hori...

 

 Irripar hori

 Zure aurpegian...

 Gaurko pasaia hontan

 Besterik ezinean

 Eskaini zenidan

 Nere bihotzean zaintzeko

 Eta ahal nukeeno

 Zutaz oroitzeko...

 

 Besterik ezinean

 Burruka urte hauetan...

 

 XII

 

 Goaz... goaz... aurrera...

 Batzu jautsi dira, beste batzu igan

 Nere aintzineko aulkian bi mutiko gazte

 Klaska-kaldan ari dira beren soldadokaz hitzegiten

 Bakazioak noiz tokatu zaizkien kondatzen...

 Besteak, zer?

 Batzu lo, zenbait irakurtzen edo ametsetan

 Edo nik dakita zer?

 Beste zigarreta bat?

 Manobrak otsailan egitea hobe dela

 Elurrik ez delakotz

 Dio nere aintzineko mutikoak besteari...

 Argi horailak wagon guzia orain argitzen du

 Mementoan bada mugimendu

 Txakur ttipi bat bere aintzinean

 Adinetako emazte maingu bat doha komunetara

 Bizpahirur kontrolier ere, kasketa kopetan behera

 Trebeska dabiltza billetak kontrolatzen

 Emazteņo horrek zer du ba falta, beha

 Eta miaka pausa-lekuan?

 Nolako firrindan pasa den beste trein hori

 Debrien bitezian badoha gure treina ere

 Motorra bere-beroan ezin atxikia balu bezala

 Goaz... goaz... enoatuak bidaia luze honen puntara

 Sarri terminusera heltzean

 Bakoitza erne-zalukara jendartean galduko da

 Jadanik gogo-aztaletan duen tokiraino joateko

 Nonbaitik nonbaiterako bidaia anonimo honen puntan

 

 Agi horailak wagon guzia orain argitzen du...

 

 XIII

 

 Nere sahetseko berina

 Gauak miraila bihurtu dit...

 Gorputza treinaren dranpalak

 Aldean beste inarrosten dit...

 Batez ere neure aurpegiari

 Behatzen diot amultsuki

 Erdi-argaluduak dakarkit

 Nere biloen bir-bira zurpaila

 Buru kaskoan frango argalduak eta

 Gaurko inguruko horiek haatik

 Frango tinki eta lorios

 Irauten didate bizitasunean

 Eta edertasunean

 Kopeta behereko larru marra horiek

 Halako xarma berezia dakarkidatela

 Ezin uka...

 

 Treina gelditu da...

 Estazio hontako

 Argi oparoek

 Mementoko

 Moztu didate

 Neure filmaren trama...

 

 Treina berriz abiatzen da.

 

 Aho-sudur inguruko eremu horiek

 Beren gizen itxuran

 Badute, egia erran,

 Gormandiza kotsu zerbait

 Begiak ilunpean

 Ezin harrapatuak zaizkit...

 

 Begiak ilunpean

 Ezin harrapatuak zaizkit

 


inprimatu