Apocalipsis now

Edorta Jimenez

 Itakara abiatzerakoan, eska ezazu zure bidaia

 luze izan dadin, gera zaitez

 ibaiertzetako tximini eta garabien arteko nasetan

 errautsa eta burdinsuzko enporioetan

 trafika ezazu, eros denetariko belar miragarriak,

 hautsak eta ukenduak, herritxo preziotsuak,

 trapitxea egizu, luza zaitez,

 eta ez ahaztu bikarbonatua ere batzen

 akura ezazu beharbada untzi berri bat baino gehiago ere

 itzul zaitez

 zeren inoiz Gauerdiko Expressoak zauritzen duen

 hiriko portura ailegatu bazintez

 gure aurpegietako izurretan irakur zenezake

 zein premiazkoak ditugun horiek guztia

 eta orduan, txakur deslaien batek zure oinak milikatzen

 baditu ez ezazu uxa ostikada;

 emaiozu bikarbonatu eskukadatxo bat edo

 eta gogora zaitez, gure gutiziek bidaia eman dizute

 eta ni bihotzerreak akatzen nago, agian ez, zu zeu

 ere zahartzaroan itzultzean Itakara akatuko zaituen

 legez

 Zu eta biok zigarro erretzen, Elena,

 thriller siko itzela

 gu barra ertzean gagoz The Cure entzuten eta

 Estatuko indarrak gure aurka dira "Ez erre", ez jo,

 baina guk gogotsu erretzen dugu, Telebistan filma sikoak,

 alde guztietatik persekutatzen gaituzte, osasunaren alde baina,

 gure osasuna zu eta biak gara, zigarro bana erretzen,

 ardo gorria edaten,

 The Cure entzuten eta, goizaldean etxera joaten,

 Estatutuak bere indar guztiak higiarazten dituen bitartean:

 geu gara hiltzaileak, airea hondatu

 dugu

 eta ohean ere erretzen segituko dugu, izara artean dago hiltzailea

 hobe da musikaz-aldatzea, Lou Reed edo Nico,

 eta zure ditiak, Elena, Jainko laztana,

 eta ipurdia, Txapelokerrek ez dute aurkituko zulo hori, ez

 hor gordetzen dituzun armak, Elena,

 eta nirean argi begiratzen duzu pistolareen oilarrari saka egin

 gura dionaren moduan, gogoan izan,

 Estatuak persekutatu egiten gaitu eta ez dugu nahi

 honaino ere ailega dadin

 zurekin jotzea, txorta sorta, zigarroa erretzen duzun bitartean,

 J.B. zurrutadatxoak jotzen ditugun bitartean, hiltzaileak

 biderkatu egiten ditu bere krimenak,

 sar ezazu hori argi ahoan, hobeto bai, atseginago dut

 eta thriller siko hobereneko protagonistak gara,

 beraz, beste zigarro bana erretzeko eskubidea dugu,

 gurea den airealde hanetan, hiltzailearen

 gelan, gure trintxeran,

 zeren Estatuak barrikadak atondu ditu, "Ez erre",

 banketxeetan, kolegioetan, ospitaletan, Fronteko Lerroa osatzen

 duten aldeetan, gure osasunaren alde,

 birikietan ei dabilkigulako hiltzailea baina

 guk maite degu kea eta

 zurrunga egiten dugu elkarri besarkaturik

 loak bere lautadan aterpetu gaituelarik

 orain, erretzen ez gagozela ja, jotzen

 ez gagozela,

 Estatuak bere begi zorrotza torturarako zabalagotzen duenean,

 beste film sikoak hasten dira, Elena,

 atxilotuari zigarrotxo bat eskaintzen diote txakurrek

 eta goizeko lehen zigarroa Fronteko Lerroan joko dugu,

 kontuz!, Estatuak berriro persekutatzen gaitu, ez zaitez ausart

 kafesnea eta gero erretzen lanean,

 itxaron ezazu eguerdia arte

 itxaron ezazu berriro The Cure entzuten egon gaitezen arte,

 Estatuak gure aurka filmatzen duen thriller siko

 horretako protagonistak garelako

 egunen bateak atxilotuko gaituzte, "Ez erre"

 orduan ere Janis Joplin izango zara heureusement jolie

 eta erre ditugun zigarro guztiak gogoratuko zaizkizu,

 geu gara hiltzaileak The Cure eta Niko eta ni,

 gogora zaitez, Joseph Conrad naiz, Lord Jim,

 Kurtz Koronela,

 Estatuak persekutatu egiten gaitu, Elena,

 barrako zokondo haretan egoten garelako

 zu eta biok zigarro bana erretzen eta gero

 logelako airea, hondatzen dugulako, J.B. edan eta erre

 eta jo dena aldi berean egiten dugulako, Thriller siko itzela

 baina ez zaitut ahaztuko egunen batean Janis zu, Elena,

 Josep ni, bahiturik bazaituzte ere

 eta goizaldez zigarratxoa eskaintzen badizute ere,

 neu naiz Kurtz Koronela, eta Marlowe Kapitaina ere,

 eta gogora zaitez, Elena,

 zu eta biok zigarro bana erretzen eta The Cure entzuten

 Estatuak persekutatu egiten gaituen bitartean.

 Azkena da anaia,

 azkena.

 Kurtz Koronela

 bizarra egiteko guilettearen ahoan behera

 irristatzen da

 lepoz,

 ahoz gora

 eta xeringa-orratzak

 Herioaren aitzur bilakatu dira.

 Azkena da, neba,

 azkena

 Gorputz ereindako oihanean

 deltarik ez,

 odol hotzezko itsaso ubel

 hau baino.

 Azkena da, arreba,

 azkena.

 Suge beroak dabiltza

 zainetako labirintoetan

 ibai bakarra

 guretzat

 isiltasun hau

 berau da.

 Azkena da, ano laguna,

 ene lagun bakarra.

 I can't get now.

 Captain Marlow ibaian

 behera dator. Satisfaccion.

 Landaretza itzelak utzi ditu

 alboetan, gorpuez ereindako

 soroak,

 arroz-odola. Baina Marlow

 Martin Seen da, Hollywoodeko

 aktore bat

 eta Kurtz Koronela Marlon

 Brando da. Dena da gezurra.

 Deltan itsasoak lehorra jotzen du

 bere ur-adarraz, helizeak

 tirainiak sortarazten ditu eta

 helikopteroek eragiten duten haizea

 txirikiloetan galtzen da. Berton hasten da eremu zabala. Gure eskifaian

 Arthur bi dagoz. Batak Iparreko izoztaldeetara nahi du

 azken amilburuaren bila. Besteari harea dario begietan behera eta

 gura du basamortura jo. Han aurrean beste itsasuntzi bat ageri da.

 Elena aske, libre eta Penelope hilik masta nagusian eskegita.

 Ulissek ez du aurkituko hango irlan -gogoratzen al zaio inori

 haren izen madarikatua? - Banderatzat hartu dute Penelope

 ze, Elena ez doa sorterrirantz, Ulisse ere gezurra da

 ez da besterik Kirk Douglas baino -Paths of Glory, zertan afusilatu

 zituzten haiek ere?- Gu denak zine-aretoan gagoz jezarrita eta so

 Troiarrek ez zuten inoiz Elena desbahitu Elenak berak

 eman zion su Troiari han ez zegoen inor bera salbatzeko

 aktore guztiak kamerinoetan zeuden -theatroa Greziatik ei dator-

 Efektu berezietakoak

 lanean

 eta Elena

 bakarrik arriskuaren aurrean

 Gary Cooperek ihes egiten zuen bitartean.

 You can't get now. Satisfaccion. Martin Seen, Marlow Kapitaina,

 John F. Kennedy izan zen beste telesail batean eta orain

 nora joango ote dira hauek. Gure barkuan

 Arthur guztiak hartu gura ditugu. Elena, zertan eskegi duzu

 Penelope.

 Beharrezkoa ote zen Ulisseren neskamea askatzearren Itakara jotzea?

 Alferrik da gerrarien izenak gogora ekartzen saiatzea, hainbeste

 izan ziren zure bila eta zuk Penelope asmatu gura izan zenuen. Aktoreak

 ziren denak. Joseph Conradek asmatu zituen paperezko arimen haragian

 sartu dira eta gu zine-aretoan gagoz ere, haziak-eta

 jaten-eta atraso ez goaz Deltako beste barku honetan. Akaso gagoz

 geldi berton loturik argiak piztu daitezen arte. Akaso hor kanpoan

 gerra bat dago. Baten bat bizarra egiteko labainaren ahoan behera

 irristatzen da une honexetan, ze, hor kanpoan gauerdia da,

 hau gaueko saioa da eta aktore guztiek mutis egiten dute

 ekranaren atzean. Baina ez al da egia Elena aske libre dagoena

 Penelopek ez du gura izan goruetakoa behar ez den orduetan,

 Penelopek

 kutxiloz garbitu ditu guztiak, ze, Ulisse hura han ikusi ohi izan

 dugu, gu kafesnea sakarinaz hartzen eta bera han kanpoan,

 kehea hasten deneko espaloian, autozko mortu itzalean galtzera ,

 zer egiten zuen Penelopek irla madarikatuan, Elena, zer?

 Horregatik dago orain gorpu zuen untziko masta nagusian eskegita

 banderatzat. Penelope

 eta guk gure itsasuntzitik behatzen zaituztegu. Egia gure barkuak

 ezin dio orekari eutsi, Deltako tirainiak alderazten gaitu. Begira

 han, Marlow Seen Kurtz akatzetik dator ibaian behera, alboetan

 gorpuz ereindako landaretza itzelak uzten dituelarik, Elena,

 himno itzelaren doinu solemnea gura genuke Arthur guztiak hartu

 gure barkuan. Batak larru iluneko emakumeak gura ditu eta esne-azaleko

 gizonezkoak. Besteak bilobako neskatoak. deltako zabalkuntzan itsaso.

 guztiak hasten dira eta Lord Jim antzestu gura dugu, amodio ezinezko

 bat berriro eta, egia, Lord Jim Peter O'Toole bada, gurago dugu

 Lawrence Arabiakoa Arthur bataren aintzindaria mortuetan,

 baina basamortuan ere gudak dagoz, ez al zaizu gogoratzen?

 Elena, gure itsasuntzia Deltako tirainiak alderazten du nora ez

 dakigula, I can't get now; Satisfaecion, gu ez goaz ezeren bila

 ez dugu amesten suzko tantairik ozeanoaren erdian, ez dugu amesten

 Elena, sorginen zulorik, aztien kanturik, zine-aretoan gagoz akaso,

 akaso gure itsasuntzia ez da besterik jazarleku hau berau baina,

 Martin Seen errekan behera dator Deltarantz, Jim Morrisonen ahotsa

 belarrietan zulo sakonak irekitzen, gure itsasuntzia Elena, gero eta

 hurrunago

 dago

 eta Jada apenas ikusterik dugu Penelope

 banderatzat masta nagusian eskegita, Ulisseren morrontzatik aske

 izatearren zurekin batera ihardukitzera kondenaturik, Penelope,

 hareazkoak dira zure malkoak ere, Peter O'Toole Lawrence Arabiakoa izan

 zen eta baina Lord Jim ere, horregatik goaz gu, gero eta hurrunago

 gure untzia zuenarenetik, Arthur bien arteko abiabururantz

 hara non izua izpiluko alde bietan isladaturik ikusten den,

 itzaletako bihotz muinaren bila, I can't get now, Martin Seen Marlow

 Deltarantz datorrenean. Satisfaccion. Zeren izua izpiluaren alde bietan

 ikusi duenak baino ez du ezagutzen izua, Elena, zertan daroazu

 Penelope masta nagusian eskegita, gero eta aldenduago gure barkua

 ez al nauzu ikusten maskara guztiak jazten, neu naiz,

 Andres Maria, Martin seen, Kurtz, Marlow, Joseph, Francis Ford

 Coppola, denak, maskara guztiak, Elena, Janis, Ifigenia,

 Beatrice.