Ixtaklok
Manex Lanatua
Ixtaklok.
Ixtaklok
ondoztegi zurpailaren gainean ixtaklok
zango mehe zintzilak balantzan
jarri da haurra.
"Hi? Aspaldiko haritz zaharra
zenbat urtekoa da gizonaren iraupena?
Hik badakik? nolaz?
emazteak jasan behar dituen erdiminak, gero,
gizonaren minberatasunak ez badu iraupenik?
***
Ibarrak ibarrari,
larreak larreari,
nabak nabari,
pendoitzak pendoitzari irauten dutenean,
olerkariaren hitz umexurtxa trahitzen die denek.
Bildots sort-berriaren arropa xuria
ongarri kakatsuak zikintzen duen bezala,
torra torraka,
tira tiraka,
katzaka katzakaka,
hor,
merkatuko plazen tirabiretan
urkatuko die haur sortu berria.
Buhame zarpail,
umexurtx, joanen haiz olerkari, hire hitzekin,
hire hitzaren ixiltzera.
Ixtaklok
ondoztegi zurpailaren bizkarrean
zaldun gazte hezgaitzak
arri! arri! dio,
garrasi beldurtuan
desafiozko zaldiaren lauazkako trostari.
Arri! Arri!
haurņoaren boz alaia
gizon zahar baten oihu hauskor erdoilari
nahasi da.
Arri!! Zaldi zurpaila!
Ibarretik ibarrera,
larretik larrera,
nabatik nabara,
trosta - jauzi ezin berdinduan
bere papo zabaleko hats kolpearen indar ikaragarrian,
derama
zaldun hezgaitz zauritua
Ahuxkiko bortutik harandiko hegalera.
Aspaldiko haritz nasaiaren itzal goxoan,
haurņo bat zegon ixtaklok
zaldi zurpailaren bizkar-hezur zorrotzean.
Ke eta gar aztaparretan
joan dira zaldi zaldun
Ibarlako bide gorde harridunetarik.
***
Olerkari zaldunaren
irrintzin gordina,
hor entzun dut.
