|
Egun on maitia!
Koldo Jule Garay
Egun on Maitia
ur epel, zeru argi
Nola habil
goixion?
Zer moduz
esnatzerakoan?
Zelan, hegalari,
azken loaren
bero xamurtasunean?
Nola ihitzak
ikutzerakoan
unkittu azal xuri?
ta, eztiki, muxukatu
begiko tximeletek
goizeko bolada
haize jolaslari?
Ume bihurri
heure emetasunaren erdian
azaltzerakoan;
Aho batez gura guziak irentsi nahian
Badakina
ez nagoela
hor, heure aldamenean
goxo apalez
zain, maitia!
neure desioak, sotinka agerian
hamas suminduak
galduak errondari!
Asago habil
ta ni, izkutuan
ohostu ohostuka, higan
ene izana osorik esuro.
Lirain xarmant arinki
jauzi batez
ikusi haut izarrero
pottokak legez
iduri gorpuztean
haran, mendi, itxaso, iduzki
zuhaitzek harrapatzen
landatze etemoan.
Irri soiņu
begi txalapartari
neure bihotza piztu
taupaden miņez
barnetik at saioan
Idun izpi hestuki
alboratzen denean
ile itsaso zilarrez,
sahietik haizezko haizto
dardarti gerizpean:
neure bakardadearen kabi!
|
