Beyrutheko poema

Mamud Darwich

 Sagar bat itsasoan. Ortzadarretan moldatu

 odolezko emakumea

 hitzaren dameroa

 arimaren ondarra. Izarrintz etsitua

 itzalaren lurrean hautsi ilargia

 Beyruth. Urtxoen bizkarretan argitasunaren

 hiazinta trakesak

 amets baten eran altxatuko ditugu. Nahiko

 dugunean eraikiko ditugu. Lepoetan jarriko

 ditugu

 Beyruth etxe erorien lis

 lehen musu. Eukaliptoaren gorazarre. Itsasoarentzat

 estalgi eta hilak

 izarren eta denden teilatu

 harriaren poema. Papo baten bi alauden

 arteko kuskaldia

 arkaitzetan eseri oro pentsati zeru alarguna

 lore entzungarri, Beyruth. Bitimaren eta

 ezpataren bereiz bidea

 legearen taulak eta mirail guziak eror arazi

 dituen eta gero lokartu den

 haurra.