Ultzerak

Amaia Iturbide

 I

 Logela alokatuen piano-teklak

 abisalera ohitutako etorbideak

 non bihotz ahulak ahazten uzten diren

 boxeolarien ukabilen kolpeetara

 izen anonimoak oritzen hituen.

 Afrikako ibaiak

 ezpainak lehortzen dituztenetakoak

 zuhaitz minimoen kutunak.

 Eta irudien hondoetan

 izan ez ginenen itzaletaz tolestatuz gindoazanan

 heriotza hil zuten erretratoen aintzinean

 II

 Hire karikaturaren marrak

 trailerren errueda-limoiekin zihoazanan

 ilusioak erretiratzen diren eskaparateetan

 tximino primitiboen begirada

 eta Kafkaren liburuak

 bigarren lerroan aparkaturik.

 Dispara ezan

 eki zaharra hire sorbalda ostean dagoenean

 esan zinan behin etzidamuko ezpataren aurresentipenak

 III

 Hormetako erlojuetan edo karreterako piztien begietan

 oren letalak bailiran

 portuak herdoiletan desegiten zitunan

 zebra-pasabideetan langileen oinhatzekin batera

 mutu zirautenan sakela-eskelek

 egunsentiek arropa zirzilatuetan

 marru tatuatuetan proiektuek.

 Suhiltzaileek udak zaindu arren

 garagardoa, erlauntza eta alkimia

 piztien begietan lehertu egin zitunan

 IV

 Euritakoen faloei obsesionatuki eusten hien

 boteilen lepoei estrangulatzerakoan bezala

 debekatutik elikatzen

 nobela poliziakozko eszenen abrigoan

 bakardadea, zakur-gerizpe hori,

 eta arriskuaren taktoari jarraituz

 Hegoari hurreratu hintzaion:

 leizezulo bat eta barruan gizon bat

 pekatu ezabagaitzagaitik ihes egindakoa

 V

 Ez zegonan leiho

 itxasoz beterik

 ajedrezko mahai hustuetako ontzien amargura

 adieraz zezakeenik

 ezta erizainik ere

 otsaileko arrastiriak senda zitzakeenik

 VI

 Argiak eta ilunak elkar desegiten duteneko unean

 usoak

 akupuntura asesinoan

 zeruaren betazalean aritzen zitunan

 igandeetako mantel gainetan ere

 gaueko dadoak

 eta zigarro-errautsak

 jaio ez direnen sententzia