Urriko neskari

Mayi Pelot

 Xori pare bat luma leun leun bero

 eskuan genuen papoa pil pil

 haiek hegaldatu eta gero,

 zerura zirurika, lore osto hotxak dil dil.

 Argizko erhauts horail goxoan beti zalantzan,

 urrats makoez, haizen perekez, horbelen dantzan,

 sagarren mami goxo urtsua musuz jastatu

 eta, kuluxka leize kabira kantuz lerratu.

 Buru xuri beltx, xurxuri osto, bekoki bigun

 bikoak dar dar, gero bihiak, atzokoz ilun,

 ezti negarrak, erle laztanak doi doia diz diz,

 aire urrean betile samur ñiñiak irriz.

 Esku esnatu sotil trebea abotsen bila.

 Zenbat laminen oin xume ixil joan horrela?

 Adar malguek gaurko ihintza: alanbrazkoa.

 So-gezi goxo, su lili luze, hego leloa.

 Hedoi lerdenek ehaindutako oihal arinean

 xirultzulika, ostoen urrats gorrail berdeen

 lori-lorea, Lorelei lirain, lelo ahulen

 lekuko; larros liluraturik, lo, lo lurrunean.

 Zitrin begia bide bazterrean bakean hondu.

 Beso sorbalden uztai epelpean, kabi sakondu

 goroldio lodiz mukurruz bete betierekoan,

 gabiko, erne, uharteen zai, uhain mokoan!

 Izpian fir fir, so urrutirik bihar beroruntz,

 xori pare bat luma leun leun bero

 eskuan genuen papoa pil pil,

 haiek hegaldatu eta gero,

 zerura zaurika, lore osto hotxak dil dil.