Nostalgia

Li T'ai-Po

 Nostalgia.

 Ohe aurrean ilargi betea dago,

 lurrak izotz zuriz jantzia dirudi.

 Burua altxatzen dut ilargiari sogiteko,

 apaltzen dudanean sor herriari pentsatzen dut.

 Mendian.

 Eskatzen didate zergatik mendi orlegian bizi naizen.

 Irriz, ixiltzen naiz, bihotza bakean.

 Loreak erortzen direnean,

 ura iragaiten denean

 nire mundua ez da gehiago gizonena.