Harpeko saindua
Ainhoa
Ostirale goizean Harpesainduaren ondoko ba-
serrira joan ginen.
Han ez zen iņor ageri.
Orduan fotoak hartu genituen.
Eta handik alde egin genuen.
Bidean baserriko jendea aurkitu genuen.
Gero emazte baten haurrak erakutsi zigun Harpe-
sainduko bidea.
Berehala igo ginen.
Oraintxe bertan hango ipuin bat kontatuko dizuet
Lehen haurrak hiltzen ziren larruko eritasunak zi-
tuztelako.
Baina emazte batek bere haurrari ur hori pasatu
zion eta sendatu zen.
Beraz ur horrek larruko eritasunak sendatzen ditu.
Behin emazte batek ordaindu arazi zuen ur hori
hartzeko.
Beste egun batetan emazte hori bere hankak busti-
tzera joan zen.
Urak bere asoina ereman zion.
Harpesaindua haserre zen.
Orain ur hori hartzeko ez da ordaindu behar.
Eta jendeek hala gauzak erematen dituzte.
Edurnek Harpesainduaren estatua ikusi zuen, buru-
rik gabe zegoen.
Batzuek esaten dute Harpesainduak ez duela buru-
rik.
Honela bukatzen da istorioa.
