Udazkena da eta...

Oihan

 Udazkena da eta bukatu duzu.

 Urria da eta utzi nauzu.

 Zure bidea bururaino eraman

 edo hasi ote duzu?

 Hautatu duzu, bai hautatu

 Udazkena da eta bukatu duzu.

 Zergatik zuk dakizu

 Edo behar bada zuhaurek ere ez.

 Hutsuneak deitzen,

 Bizitzak nazkatzen.

 Bakarrik, zu ere bakarrik

 Eta ez jasaiten,

 Bizi behar eta sufritzen

 Min, zuk ere min.

 Urria da eta utzi nauzu.

 Eta orai, lagun, behar zaitudala

 Ez dezakezu asma

 Zure deiak ez nau hunkitu.

 Baina deitu ote nauzu?

 Ez. Ez zaitu nehork lagundu.

 Laguntza zertarako?

 Laguntza zertarako?

 Udazkena da eta bukatu duzu.

 Minarekin bukatu.

 Eromenarekin amaitu.

 Eta ni hemen. Hemen.

 Nola ausartu zara, nola?

 Ezin zenuen

 Eskubiderik ez zenuen, ez!

 Bi axola zaitu  nire nigarrak, nire gau beltzak.

 Zuk ez duzu gehiago senditzen.

 Baina nik bai, nik bai!

 Barka, lagun.

 Botatzen ditudan malkoak ez dira zuretzat

 Baizik eta neronentzat

 Urria da eta utzi nauzu.

 Udazkena da eta hemen nauzu.

 Noiz iritsiko da nire udaberria,

 Noiz ezagutuko dut bizi berria?

 Elgarretara genezake guk uste baino lehenago

 Edo berantago.

 Nork daki? Nik ez, nik ez.

 Gero arte, Patix, edo inoiz arte.