inprimatu
Serenada
Izenburua:
Serenada
Sinadura:
Jean Louis Davant
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Davant, Jean Louis

Argitalpena:
Maiatz.
Urtea:
1982
Argitalpenaren urtea:
Alea:
2.zk.
Orrialdea:
47

Serenada

 

Jean-louis Davant

 

 Emakumea maite dukan gizonkia,

 Utzirik Minotauroren bortxakeria,

 Kortesian har ezak Occitaniako

 Trubadurren bidea,ez zaik doluturen,

 Kantoreak bederen baitituk onduko.

 

 Behin bazen Parisen

 dama gazte eder bat.

 Senar ona bazuen,

 aberatsa gainera.

 Kortea egiten zion

 kantari pobre batek.

 Gau batez etorri zen

 ilargi betean

 damaren leiho pera

 eta gitarragaz

 berriz kantatu zion

 ezti ta kartsuki.

 Azkenean senarrak

 asperturik handik

 ohildu nahi zuen

 amorante gaixoa

 bezain hastiroa.

 Baina damak erran zion:

 adiskide ona,

 otoi bego bakean,

 serenada urririk

 kantatu baitigu

 eta horri eskerrak

 gozatu baititut

 ohore ederrenak

 zeronek eskainiak.

 

 Horrela poesia

 eta emaztekia

 bi bider aberastu

 zituen kortesiak.

 

 Behin ukan ez zuen

 entzuleen ohorea

 gau hartan hartu zuen

 olerkari pobreak

 

 Eta senarrak bete

 usu ahazten bide

 zituen eginbide

 

 Gozoak. Serenada

 ez omen da galdua

 oraino Erriberan.

 

 Emaztedun garenok

 aberats izan gabe

 gure fortuna dugun

 estima eta lagunt

 serenada etxean

 kanta baitezakegu

 pixuntzia burutik

 behera ukan gabe.

 


inprimatu