Maitasuna ez da maitatua
Loramendi
Udazkena zan. Odol tantozko
ezti-margoa
eguzki-galdak zixurin.
Iban-gangarrak doi-doi bekozten...
Arrats-giroa
atsegiņaren atsegin
Sartalde-goian izpi ttinkoak
jolas zegiten.
Ibai-ertzetan sorgin-ardoak
ditu moxkortzen
sasi-ama ta xulufrin.
Muņoan ziarduten aspaldi poxpoliņak;
baratzean txoriak txrri-otska lertzen.
Ostendu zan euzkia, Ģurrezko talo ederra!ģ
lurriņez sagardia zuela estaltzen.
Ta amilka daror mendi-kolkotik
itur-aria:
basauntzen mama gozoa.
Untzak lanbrotuz iges dirudi
suge lodia...
Borde-ageriz lepoa.
Ta abeska poil-poil, zurrunbilotsu,
mur-mur ta zotin,
bere betiko leloa,
Astintzen ditu sarats itunak
ta arindu ezin
negarka zegon xoxoa!
Txioka dabil xoxo mindua
adarrik adar:
zerbait zekusan sasian...;
lotan zetzala pizti zarren bat
narraska zear,
lapurki sartu kabian.
Ega motxean minduki dagi
pir-pir samiņak,
kulunka sarats-gerrian.
Iruntsi naian badabiltz nunbait
pizti muskiņak...,
badakus zerbait azpian.
Maitasuna gaņezka naigabea tontorka
ara or Asistarra, Goi-gotzon galdua.
Sukarretan biotza, urraturik bularra,
zauriak gori-gori, ai! odolustua...
ĢEne! nere jaun Ona! -oyu aundiz ziotzan-
ene! maitasuna iņon ez da maitatua!ģ
Xamurtu zuten xoxo-amaren
pio zorrotzak;
biozti urbil zitzaion...
Ģ¨Zer dek negarka, xoxo anaia?
¨Jarrai mirotzak?...
Ator niganontzģ-zesaion.
Ģ¨Kabi barrendik etsai maltzurrak
atera al aute?...ģ
-berriro galdetu zion.-
Esku ertzera parra!... egatuz
kiņuak tarte,
baietz, baietz!... zerantzuion.
ĢEgia diok, beraz -orrazturik ziotsan-
Ire lagun nauk, bada. ¨Noruntz dek kabia?ģ
Purrust!... ega batean sasi-pean sarturik
adierazi zion nun zegon etsai.
Ura etsai!... So dagi aruntz
ta arri biurtu!:
kabian suge zitala!
Ume tartean biribildurik
guzien buru,
zai zeukan kankar zabala.
Amorru biziz odol-usmoka
zegoen garaiz,
limurtuz larru azala,
ĢSuge anaia, suge anaia!,
¨nolaz ari aiz
itotzen ume makala?ģ
Eldu zion lepotik, sumindurik Prantziskok,
astindu zuan zumez, urratuz eztena.
Ta irristada luzean, lerdea zeriola
eskuta zan txistuka sasian barrena.
Moko xabalik ume minberak
jan eske zeuden:
eldu zitzaien Prantzisko...
Ta amari baten beatz-mamiaz
eman zizkien
igortzi leun ta jan naiko.
Maitasuna gaņezka, naigabea tontorka
biurtu da negarrez Serapin mindua,
ĢEne! nere jaun Ona!: suge gaiztoak nunai,
Maitasuna ez da-ta guztiz maitatua!ģ