inprimatu
Bizitzea da neke
Izenburua:
Bizitzea da neke
Sinadura:
F.E.
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
F.E.

Argitalpena:
Txistu y Tamboliñ.
Urtea:
1986
Argitalpenaren urtea:
Alea:
y Euskadi el país menos movido: el que no está parado está detenido
Orrialdea:
58-59

Bizitzea da neke

 

F.E.

 

 Bizitzea da neke

 hemen

 ametsetik ameskaiztorako trena baizik ez dagoen

 paraje honetan

 geltoki porroskatu ta kobradore prakestu ta triperre batzukin

 balantza guztien besoak oinaze eta etsipenaren aldera

 apaltzen diren denda honetan

 eromenaren modelo guztiak epe eroso, eroso-erosoetan

 erosi ditzakezun azoka honetan

 irakaslerik gabe

 arrainek sabela hanpaturik ito egiten ikasi duten ai

 aieka bitxi honetan.

 Bizitzea da neke hemen, bai,

 behiala ostiko baten egotzi gintuzten paraje honetan.

 Orduan, hatza gora mehatxu airez, Harek orroakatu omen zuen:

 "Bizi orain, esker txarreko kreaturok

 bizi, kasta gaitzetsia

 madarikatuok

 zeuotara moldatu órain, zitalok

 ahal bezala bizi

 aldez edo moldez

 trabailuz

 dolorez!"

 eta beste barik hatza ezkutatu

 eta alde egin zuen

 beste zereginen batzuk hor nonbait eta.

 Kreatura gaitzetsia saiatu zen

 erdi ahantzirik baina erabat ahantzi ezinik

 saiatu zen Arketipoak eta Forma Hutsak berriz eraikitzen

 irmo saiatu halafede...

 Alperrik.

 Animalietara eraitsia

 geroztik sesio eta emita baizik ez da hemen

 sirena hotsa ta aiuma

 tristura ta lana

 nekea besterik ez, bai,

 paraje ordutik bertatik

 geure

 honetan.

 

 (Vivir es lo duro / aquí / en este paraje en donde / no hay sino un tren que

 lleva del sueño a la pesadilla / con estaciones destartaladas y cobradores

 cascarrabias e iracundos / en esta tienda en la que los brazos de todas las

 balanzas / se inclinan del lado del dolor y la desesperación / en esta feria en

 la que en cómodos, comodísimos plazos / usted puede adquirir todos los modelos

 de la locura / en esta extraña región en la que los peces, con el vientre

 hinchado, / han aprendido sin instructores a ahogarse. / Vivir es lo duro, sí,

 / en este paraje al que cierta vez nos arrojaron de una patada. / En aquella

 ocasión, el dedo alzado en ademán de amenaza, Aquél dicen que tronó: / "¡Ahora

 a vivir, criaturas desagradecidas / a vivir, casta réproba / malditos /

 arregláos como podáis ahora, miserables, / a vivir como podáis / de una u otra

 forma / trabajando / padeciendo!" / y, sin otro particular, escondió su dedo /

 y se marchó; / alguna otra ocupación le requería, dicen. / La réproba criatura

 se esforzó / —casi olvidados los tenía, pero sin poderlos olvidar por completo—

 / se esforzó por construir de nuevo los Arquetipos y las Formas Puras / con

 grande empeño, a fe... / En vano. / Reducido a la condición de animal / desde

 entonces riñas y pendencias y no otra cosa hay aquí / estrépito de sirenas y

 gemidos / tristeza y trabajos / fatiga y nada más, sí, / en este paraje / desde

 aquel mismo instante /nuestro.).

 

 


inprimatu