Guztiz ederra
Loramendi
Gau-erdia zan... Ezeren txintik
etzan entzuten, noizka bakarrik
pizti gautarren ulua...
Itto zituzten baztar guziak
illunpe lodi, nazkagarriak.
Beldur damaidan ordua!
Kezka beltzaren osin aundia
zirudin ziņez erri-aldia
nagiz korapillatua...
Argi motelak dirdir zegiten...,
sapai neurgean aldiz zematen
ontzaren begi galdua...
Ta ilunpe orren egadapean
gogo gaxo bat ilar-gaņean
zegoan loak artua.
Aldi, aldizka geldi, zetorren
mendi-ostean negar zerien
ezkillatxoen soņua...
Goit-ots garbia, goit-ots leguna,
ezkilatxoen eztitasuna!...
Esnatu zuten gogua!...
Ordu berean jetxi zitzaion
anitz biziro argi zerion
Jaunaren goiaingerua...
Mugitu zuen esku ariņez...
Ezarri zion ezpain oztiņez
laztan sendo ta estua...
Ta aurkeztu zion lili txuria,
bere onaren antz-irudia,
aukeraz Jaunak sortua.
Gogoak: (Arriturik bezela)
¨Nor zaitut, gaztetxoa, nor, zoragarria?...
¨Zeņen bila zatozkit?... ¨Zein da zure naia,
oņetik bururaņo zilarrez jantzia?...
¨Nora zoaz, gaztea, nora ain zolia?...
Goiangeruak: (Zaleki)
Atoz, atoz lenbailen; atozkit, gaxoa!...
Donokitik dakartzut gaur berri gozoa!...
Atoz!... Alaitu zaitez... Igitu, gogoa!...
Ara zuri begira goian Isartxoa!!...
Gogoak:
¨Zer diozu, gaztea, zer, nere kutuna?...
Begira zeņen beltza or illuntasuna!...
Goiaingeruak:
Pizkortu zaitez laister!... Astindu losuna!..
Nekin daramat beti nik argitasuna!...
Ego liraiņez estali zuen
azkenik gogoa,
ta gaindu zuten ega luzean
mendiren lepoa.
Gogoak (Tontorrean) (Orpo puntetan Izarrari begira)
Zeņen aratza, zeņen txuria
Izartxoaren dirdira!...
Zeņen maiteki begiratzen dit
zeru ortatik ludira!...
Goiaingeruak:
Laztandu nairik zugana datoz
Izartxoaren izpiak.
Dirdir dagizu... Lilluratuak
damaie zure niniak.
Gogoak:
Izar ederra, zoragarria,
biotz erien zoruna!...
Goiaingeruak:
Geitu zazula zure goraltza
ziņez zaio-ta leguna!...
(Biak aldizka abesten dute ĢTota pulchra esģ
Gogoak:
ĢGuztiz Ederra zera Maria.
Goiaingeruak:
Guztiz Ederra, sortzez garbia.
Gogoak:
Zu zera Jerusalengo ospea.
Goiaingeruak:
Zu, Israeleko pozkillea.
Gogoak:
Zu, gure errien omen osoa.
Goiaingeruak:
Zu, obendien bitartekoa.
Gogoak:
O Maria!
Goiaingeruak:
Birjin oarkorra!
Gogoak:
O Maria!
Goiaingeruak:
Ama Errukorra!ģ
