Eusebio Cesarea
gauraretoan aspertzen nengoen eta siloiari begira, asperenka, mahaiari begira,
alfonbrari begira, telefonoari begira, telefonoari begira, telefonoari begira,
gelditu naiz. eta deitzen badut? eta deitu egin dut. sarritan egiten dut
aspertuta nagoenean. jaungoikoari deitu diot: ieup, bizi haiz? esan dit, jertse
hau non erosi dudan dotorea jersea eta ia melokotoi heldurik badaukadan berari
emateko, bai, eman dizkiot eta bueeeno, agur, bai, bueno, agur, bai, agur, agur
bai, gaur aretoan.
gaur aretoan aspertzen nengoen eta siloiari begira, asperenka, mahaiari
begira, alfonbrari begira, telefonoari begira, telefonoari begira, telefonoari
begira gelditu naiz. deituko diot baten bati? eta deitu egin diot baten bati:
"bai?... bai?..." ni ixilik. baten bat badago han. ni ixilik. "bai? ei! badago
baten bat hor?" ez da posible eta eskegi egin dut. "badago bate" / klik... ez
da posible baten bat hemen egotea. aspertzen nengoen.
gaur aretoan aspertzen nengoen eta siloiari begira, asperenka, mahaiari
begira, alfonbrari begira, telefonoari begira, telefonoari begira telefonoari
begira gelditu naiz. eta deitzen banaiz? eta deitu egin naiz. lehenengoz egin
dut hau tipirritaparra eta irremediablequi han gelditu naiz eternalqui
telefonoa noiz hartuko dudan zain, siloiari begira