Didier de l'Axie
Hara
non hasi den
poeta (edo).
Norentzat?
Ba... ez daki.
...eta zertarako?
Ene berak baleki!
(Baina gehien bat
herriaren auspotzat
dabilela uste dut.
Herriaren auspotzat...)
Hasi da, bai.
okotz,
lepo,
eta
txapel handidun
gizonak gogoratzen,
pagadi eta belardiak,
godaina eta laiak.
Leihotik begiratuz
zaparro zorriztoak nahiņundik lapurretan
eta emakume dotoreak poltzak besapean estuturik zirin zaran
eta eroak ere noraezean mozkorren pare
eta mozkorrak lurrean luze
eta mutikoak beldurrez beraien albotik pasatzen
eta kotxe tutadak
eta txakur usaidun gizonak
eta gizo usaidun txakurrak
eta eskekoak eske
eta gorbatadunak lau erriel nondik aterako
eta jende bultzadak
eta dena dendaz beterik
eta gauez pizten diren argi koloretsuz ere
eta emengalduak ahobeteko titiak eta laztan ustelak jaurtitzen
eta kea
eta kotxe tutadak
eta jende bultzadak,
bultzadak,
tutadak,
kotxeen tutadak, kea, bultzadak, kotxeen bultzadak,
kearentutadak, bultzaden keak, bulkebakta
hemen bukatzen du bere lana
