Andoni Tolosa

 Etzi ibiliko gaitun

 nahigabe ere

 harresietan zehar biok parrez

 basamortu guztien ertzetan

 asko ditun miloi bat kilometro

 nahigabe ere

 hiririk ez aurkitzeko bidean

 etzi egongo gaitun

 nahigabe ere

 karretera alboan

 autobus muttuen joan etorriak

 koloretan marrazten

 Laban hotzagoak goizarenak

 furtiboak gibelaren noraezak

 negugorriaren atarian pilatu laztan minduak

 ezintasunaren pobrezia akaso

 iluntasun sargoritsuan

 oilar okerrak

 erregerik gabeko tango lizunaren zai

 hondakinen garaipen kantua

 iluntasun bera ernaldurik

 maitemindu

 zimur gazietan ezkutatzen ziren larrosak bailiren

 eta gu mozkorrik jada

 beste erresumaren bat desiratzen

 beldurrez bait ginen goizarekin

 eta haren laban hotzekin

 Argazkiek ito haute gosetan

 inguratu zurrumurruka

 non inora begiratzea zaila den

 ez bada jarioen zorian

 ttanttaka

 ttanttaka

 malkoetan bezala

 blues hau hiretzat

 ez ezan ahaztu printzesen patua ere badela

 lo egin ezean pozoinduretan galtzea

 ez garela negarretan ari amestea

 Zer ote dakite hezurrek poesiaz

 dagoeneko kolpetan ez jantzitakoa

 nakarrezko balek

 elurretan beste biktimekin topo egitean

 zulo irekiak izango gara

 goseak akabatutako beste batzu

 ez galdetu belaunei orduan

 non ez diren lokartzen eskeletoak

 Zer ote dakite hezurrek baladez

 nekean ordurako bildu ez dutena

 hitzez hitz

 jaio da harresi belaunaldi berria

 eta haragitan ordaintzen da muga beroen zerga

 larruan idatzitako konsignak dira

 daukagun guztia

 eta aspaldi galdu genuen

 inozentziaren azken txarter hegaldia

 Hotel honen zimurrak eta igitaiak

 bizitza gehiagoren tirabirak

 pasiloen larru adintsua mintzo denean

 begiratzea pekatu ez dela diote

 garbitzaile eta aingeruek

 badaezpada

 komunetako basurdeen ozpina

 izara kementsuen aferak

 hitz gozoegien lentejuelak

 sakeletan isiltzen dituzten artean

 badaezpada

 hotel honen arnasa

 biharko txokolatezko promesa

 bezeroek goiza gogorik gabe

 gosaltzen dute

 badaezpada