Lizardiren mendi gainetik

Koldo Izagirre

 Argiak ez beste ditut maite

 gailurrak...

 Hegalik gabekoetara ekarten

 nau lurrak.

 Oinez besterik ezin

 oinez eta ez airez

 nik bideak

 egin

 oinez eta oinazez

 nahiz hanka biok hautsi

 bidea ez baita bidazti:

 ezin ninteke sasi

 guztien

 gainetikan bizi.

 Eskuz diet behar

 eskuz eta ez mokoz

 nik lagunei

 heldu

 eskuz eta estu

 datorkigun uholdean

 inor salba dadin:

 ezin ninteke sasi

 guztien

 gainetikan bizi.

 Hitzez ditzagula

 hitzez eta ez txirulaz

 esatekoak

 kanta

 urretxindorrak ez baitaki

 torturaren dantza:

 ezin ninteke sasi

 guztien

 gainetikan bizi.

 Larruz niezazuke

 larruz eta ez lumaz

 maitasuna

 froga

 larruz eta lurraz

 amodio garbiagora

 emateko urrats:

 ezin ninteke sasi

 guztien

 gainetikan bizi.

 Besoz ohi baitira

 besoz eta ez hegalez

 hildakoak

 jaso

 besoz eta basoz

 bihur daitezen sustrai

 luizi honi eusteko:

 ezin ninteke sasi

 guztien

 gainetikan bizi.

 Zutunik nahi nuke

 zutunik eta ez auspez

 urkabera

 etorri

 zutunik eta etenik

 diet egingo irri

 hodei honen azpitik:

 ezin ninteke sasi

 guztien gainetikan bizi.

 Gainik gain nenbilke

 ai, hegaztia banintz...

 Inoiz nahi ez nuke

 sasi

 guztion

 gainetikan bizi.

 Hodei honen azpiko

 lur gainera naute

 hegalik gabekoek ekarri.

                         (Argitaratzear dagoen «Ultimatum» bere poema liburutik)