Paper zuri baten aurrean...

Eneko Olasagasti

             hiru hilabetez eskribitzen ez duen eskritorearen galderak

             paper zuri baten aurrean

             egiten diren unean,

             zer jaiotzen da inozentziarekin akabatzen denean

             galdetzen dio neska bortxatu batek bere atari.

                                                       zurian hautsi zait

 bertsoa.

 paper zuri ikusten zaitut oherantz noanean,

 begiratzen zaitudan bitartean

 maitaleek hamaika muxu ematen dute elkar

 hamabost spot pasa hiru minututan, sasoiko esparrua,

 poesia? etxeen arteko kalea,

 itsasoak ez du etenik egiten bere

 kantu triste iraunkorrean

 leihoa ikus dezaket

 baina? eta? amildegira narama

 begiratzen zaitudan bitartean

 batek, edonon,

 gaineko lainoak hemen bakarrik daudela dio

 eta beste batek

 gizonek edonon ere hemen bezala bogatzen dutela.

 gehiagorik ez dagoelako

 zoramena bera ote menpeko poema?

 haatik ote nago zure aurrean, konkordun tentea?

 eta altu pentsatzen bakarrik ez nagoenean:

 mundua bueltaka eta gu geldirik

 zurian hautsi zait bertsoa, ezertan zimurturik.

             noren irudimenaren huskeria zara?

             hutsik, zure zuna

             zure biluztasuna niri leporatu nahirik

             nire memoriaren beldur naiz.